مقدمه: روز جهانی بیهوشی (۱۶ اکتبر) فرصتی برای بازنگری عملی در ایمنی بیمار است. این یادداشت چارچوبی سهمحوری (آموزش مداوم، پژوهش بالینی، استانداردهای ایمنی) برای بهبود کیفیت ارائه میکند.
آموزش شبیهسازمحور مهارتهای غیرفنی (ارتباط، تصمیمگیری، مدیریت بحران)را بهبود میدهد و خطاهای قابلپیشگیری را کاهش میدهد. در محور پژوهش، دادههای تجمیعی دربارۀ مسیرهای «بهبودی پیشرفته پس از جراحی» نشان میدهد بازطراحیِ بستههای مراقبتی میتواند طول بستری و عوارض را کم کند؛ با اینحال، تجربۀ کارآزماییهای بزرگ یادآور ضرورت قضاوت حرفهای و اتکا به شواهد باکیفیت است؛ ابزارهای هوشمندِ پایشِ گردش خون به پیشگیری از افت فشارخون حین عمل کمک میکنند. در استانداردها، کپنوگرافی در آرامبخشی خارج از اتاق عمل، راهنماهای بهروز «لولهگذاری بیدار»، برچسبگذاری ایمن دارو و اجرای دورهای و مستمر چکلیستهای جراحی ارگان، حیاتیاند.
پیشنهاد اجرایی: (۱) اختصاص زمان مشخص برای آموزش مداوم، (۲) حضور برنامهریزیشده در شبکههای پژوهشی بینبخشی با تضمین کیفیت، (۳) پایش دورهای چکلیستها.
نتیجهگیری: ترکیب این سه محور، شکاف «دانستن تا انجامدادن» را میبندد و ایمنی و تجربۀ بیمار را بهطور معنادار ارتقا میدهد. روز جهانی بیهوشی ۲۰۲۵ فرصتی است تا این چارچوب، به برنامۀ عملی در سطح بخشهای بیهوشی و بیمارستانها تبدیل شود.
نوع مطالعه:
نامه به سردبیر |
موضوع مقاله:
بیهوشی دریافت: 1404/6/25 | پذیرش: 1404/7/15 | انتشار: 1404/7/15