دوره 33، شماره 7 - ( مهر 1404 )
جلد 33 شماره 7 صفحات 9204-9193 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Parvini Kohneh Shahri M. Role of HOXA10 and HOXA11 Genes in Endometrial Development and Infertility in the Polycystic Ovary Syndrome. JSSU 2025; 33 (7) :9193-9204
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-6489-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-6489-fa.html
پروینی کهنه شهری مریم. نقش ژن‌های HOXA10 و HOXA11 در تکوین آندومتر و ناباروری در سندرم تخمدان پلی‌کیستیک. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1404; 33 (7) :9193-9204
چکیده: (8 مشاهده)
مقدمه: سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) یک اختلال غدد درون‌ریز تولید‌مثلی است. ژن‌های هومئوتیک مانند ژن‌های HOX، خانواده‌ای از فاکتورهای رونویسی حفاظت‌شده، برای رشد دستگاه تولیدمثل و عملکرد آندومتر حیاتی هستند. ژن‌های HOXA، نقش اساسی را در اندام‌زایی بدن جنین و عملکرد رحم در بزرگسالان دارند. در مورد سلامت باروری، ژن‌های HOXA مانند HOXA10 و HOXA11 برای پذیرش و لانه‌گزینی آندومتر ضروری هستند. ژن HOXA10 در لانه‌گزینی جنین، پذیرش آندومتر، بیوژنز رحم نقش دارد. این ژن تکثیر سلولی را در طول دسیدوالیزاسیون و تمایز سلول‌های آندومتر افزایش می‌دهد و آندومتر را برای لانه‌گزینی آماده می‌کند. HOXA10 و HOXA11 به‌صورت پویا توسط استروژن و پروژسترون تنظیم می‌شوند و بیان آنها در طول مرحله ترشحی چرخه قاعدگی، زمانی که لانه‌گزینی اتفاق می‌افتد، به اوج خود می‌رسد. نشان داده شده است که ناباروری در زنان مبتلا به PCOS ممکن است با اختلال در تنظیم بیان ژن‌های HOXA10 و HOXA11 مرتبط باشد که با ایجاد اختلال در پذیرش آندومتر، موجب شکست لانه‌گزینی می‌شود.
نتیجه‌گیری: در مجموع، ژن‌های HOXA10 و HOXA11 نقش کلیدی در آمادگی آندومتر برای لانه‌گزینی و در نتیجه حفظ باروری ایفا می‌کنند. در زنان مبتلا به PCOS ، اختلال در بیان این ژن‌ها می‌تواند یکی از عوامل اصلی ناباروری باشد، چرا که باعث کاهش پذیرش آندومتر و اختلال در فرآیند لانه‌گزینی می‌شود. درک دقیق‌تر از مسیرهای مولکولی و تنظیم هورمونی این ژن‌ها می‌تواند راه‌گشای توسعه روش‌های درمانی نوین برای بهبود باروری در بیماران مبتلا به PCOS باشد.
نتیجه‌گیری: در مجموع، ژن‌های HOXA10 و HOXA11 نقش کلیدی در آمادگی آندومتر برای لانه‌گزینی و در نتیجه حفظ باروری ایفا می‌کنند. در زنان مبتلا به PCOS ، اختلال در بیان این ژن‌ها می‌تواند یکی از عوامل اصلی ناباروری باشد، چرا که باعث کاهش پذیرش آندومتر و اختلال در فرآیند لانه‌گزینی می‌شود. درک دقیق‌تر از مسیرهای مولکولی و تنظیم هورمونی این ژن‌ها می‌تواند راه‌گشای توسعه روش‌های درمانی نوین برای بهبود باروری در بیماران مبتلا به PCOS باشد.
نوع مطالعه: مروری |
موضوع مقاله:
زیست شناسی
دریافت: 1404/5/12 | پذیرش: 1404/6/17 | انتشار: 1404/7/15
دریافت: 1404/5/12 | پذیرش: 1404/6/17 | انتشار: 1404/7/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
