دوره 33، شماره 5 - ( مرداد 1404 )
جلد 33 شماره 5 صفحات 9013-9003 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bakhtiari Dehbalaei S, Poroun N, Ghahramani M, Zokaei A, Ghahramani M. Effect of Aerobic Training on Inflammatory Markers in Parkinson ’s Disease: A Systematic Review. JSSU 2025; 33 (5) :9003-9013
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-6404-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-6404-fa.html
بختیاری ده بالایی سمیه، پرون نسرین، قهرمانی مهران، ذکایی عبدالحمید، قهرمانی محمد. تاثیر تمرینات هوازی بر نشانگرهای التهابی در بیماران پارکینسون: یک مرور سیستماتیک. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1404; 33 (5) :9003-9013
چکیده: (42 مشاهده)
مقدمه: بیماری پارکینسون (PD) یکی از اختلال‌های رایج تحلیل برنده عصبی می‌باشد که تغییرات پاتولوژیک ناشی از آن ناحیه‌ای در مغز به نام ماده سیاه پارس کامپکتا (SNpc) را تحت تأثیر قرار می‌دهد که سرشار از نورون‌های دوپامینرژیک است. یکی از محتمل‌ترین عوامل ایجاد بیماری پارکینسون تجمع آلفا سینوکلئین و به دنبال آن فعال‌شدن میکروگلیا و آستروسیت‌ها است که منجر به التهاب عصبی مزمن می‌شود. هدف مطالعه مروری اخیر بررسی آثار تمرینات ورزشی هوازی بر تعدیل التهاب در بیماری پارکینسون است.
روش بررسی: در این مقاله مروری سیستماتیک، پژوهش‌های انجام گرفته در زمینه اثر تمرینات ورزشی مختلف بر نشانگرهای التهابی در بیماری پارکینسون مدل انسانی و حیوانی مورد بررسی قرار گرفت. برای دسترسی به مقالات علمی از پایگاه‌های اطلاعاتی Pubmed، Springer، Hindawi، Scopus، Google Scholar، SID و MagIran و از کلید واژه‌های Parkinson’s disease، Aerobic training، Endurance training، Neuroinflammation و Cytokine inflammatory استفاده شد. از بین 962 مطالعه مورد بررسی در 15 سال اخیر، 15 مطالعه شرایط موردنظر را داشتند.
نتایج: نتایج نشان داد که تمرین هوازی اعم از تداومی و تناوبی در کاهش نشانگرهای التهابی بیماری پارکینسون به‌ویژه در مدل حیوانی موثر است، گرچه در مورد مقایسه انواع مختلف این نوع تمرین ورزشی مثل تداومی و تناوبی مطالعات چندانی صورت نگرفته و به مطالعات بیشتری در این زمینه نیاز هست.
نتیجه‌گیری: تمرین هوازی روش مفیدی در تعدیل التهاب بیماری پارکینسون باشد و می‌تواند به عنوان رویکردی غیردارویی در بهبود عوارض این بیماری باشد.
روش بررسی: در این مقاله مروری سیستماتیک، پژوهش‌های انجام گرفته در زمینه اثر تمرینات ورزشی مختلف بر نشانگرهای التهابی در بیماری پارکینسون مدل انسانی و حیوانی مورد بررسی قرار گرفت. برای دسترسی به مقالات علمی از پایگاه‌های اطلاعاتی Pubmed، Springer، Hindawi، Scopus، Google Scholar، SID و MagIran و از کلید واژه‌های Parkinson’s disease، Aerobic training، Endurance training، Neuroinflammation و Cytokine inflammatory استفاده شد. از بین 962 مطالعه مورد بررسی در 15 سال اخیر، 15 مطالعه شرایط موردنظر را داشتند.
نتایج: نتایج نشان داد که تمرین هوازی اعم از تداومی و تناوبی در کاهش نشانگرهای التهابی بیماری پارکینسون به‌ویژه در مدل حیوانی موثر است، گرچه در مورد مقایسه انواع مختلف این نوع تمرین ورزشی مثل تداومی و تناوبی مطالعات چندانی صورت نگرفته و به مطالعات بیشتری در این زمینه نیاز هست.
نتیجه‌گیری: تمرین هوازی روش مفیدی در تعدیل التهاب بیماری پارکینسون باشد و می‌تواند به عنوان رویکردی غیردارویی در بهبود عوارض این بیماری باشد.
نوع مطالعه: مروری |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1403/12/15 | پذیرش: 1404/2/16 | انتشار: 1404/5/15
دریافت: 1403/12/15 | پذیرش: 1404/2/16 | انتشار: 1404/5/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
