دوره 14، شماره 3 - ( پاییز 1385 1385 )
جلد 14 شماره 3 صفحات 37-31 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Najafi F, Taheri N. Effects of L-Carnitine Added to Erythropoietin in Anemic Chronic Renal Failure Patients on Hemodialysis.. JSSU 2006; 14 (3) :31-37
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-632-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-632-fa.html
نجفی فرزانه، طاهری نادر. بررسی اثرات افزودن ال کارنی تین به اریتروپوئیتن در درمان آنمی بیماران همودیالیزی مبتلا به نارسایی مزمن کلیه. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1385; 14 (3) :31-37
چکیده: (23153 مشاهده)
مقدمه: نارسایی مزمن کلیه ، یک روند پاتوفیزیولوژیک به علت کاهش پیشرونده و غیر قابل برگشت در تعداد و عملکرد نفرون های کلیه است. کم خونی یکی از مهمترین مشکلات در بیماران نارسایی مزمن کلیه است . کم خونی که عمدتاً به د لیل کاهش تولید اریتروپوئتین به وجود می آید، با تجویز هفتگی اریتروپوئیتین درمان می شود. پیشنهاد شده افزودن ال کارنی تین به اریتروپوئیتین باعث افزایش کارایی اریتروپوئیتین می گردد.
روش بررسی: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی با طرح قبل و بعد می باشد که از اسفند 1382 تا مرداد 1384 ( طی مدت 18 ماه) انجام گرفت، اثرات افزودن ال کارنی تین به اریتروپوئتین در بیماران مرکز همودیالیز بیمارستان شهید رهنمون یزد بررسی شده است 30 بیمار از این مرکز انتخاب شده و طی مدت 90 روز تحت درمان با قرص خوراکی ال کارنی تین (250mg) ، دوبار در روز، علاه بر تجویز اریتروپوئیتن ( (2000Iu/scهفته ای سه بار، قرار گرفتند. جهت هر بیمار پرسشنامه ای تشکیل شد که در آن مشخصات بیمار، نوع بیماری زمینه ای، مدت انجام همودیالیز ، میزان هموگلوبین و هماتوکریت، میزان ترانسفرین و فریتین در شروع مطالعه، پس از 45 روز و پس از 90 روز مشخص شده است. اطلاعات پرسشنامه های تحقیق با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس و Pairedt test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: در پایان مطالعه مشخص شد که افزودن ال کارنی تین به اریتروپوئیتن باعث افزایش معنی دار هموگلوبین تاmg/dl 1/1
(P
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
