مقدمه: تمرینات ورزشی احتمالاً به عنوان یک مداخله غیردارویی برای بهبود سلامت استخوان در کودکان و سالمندان موثر باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین مقاومتی - هوازی بر بیومارکرهای RUX2، CTX،RANKL و ALP در موشهای با سنین مختلف بود.
روش بررسی: درمطالعه تجربی حاضر، 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار از انستیتوپاستور ایران تهیه و بر اساس رده سنی در سه گروه؛ کودک (2هفتهای)، بالغ (6هفتهای) و سالمند (96هفتهای) قرارگرفتند. در هر رده سنی موشها به صورت تصادفی در دو گروه تمرین (5(n= و کنترل )5(n= تقسیم شدند. 6 هفته تمرینات ترکیبی شامل سه جلسه تمرین هوازی و سه جلسه تمرین مقاومتی در هفته بود. برای اندازهگیری بیان ژنها از روش PCR استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی و نرمافزارversion 16 SPSS استفاده شد و سطحمعنیداری (0/05≥P) در نظر گرفته شد.
نتایج: آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که تمرین مقاومتی - هوازی بر متغیرهایRUX2 ، RANKL و ALP موشهای صحرایی در ردههای سنی مختلف اثر معنیداری دارد (0/05 > P)؛ اما این معنیداری در متغیر CTX مشاهده نشد (0/05 < P). از طرفی نتایج آزمون توکی RUX2 بین گروههای تمرین بالغ و تمرین سالمند (0/019=p) همچنین بین گروههای کنترل سالمند و تمرین بالغ (0/002=p) تفاوت معنیداری داشت. درخصوص متغیر RANKL نشان داد که تنها بین گروه تمرین بالغ و کنترل سالمند تفاوت معنیدار وجود دارد (0/01= p).
نتیجهگیری: تمرین مقاومتی - هوازی احتمالاً سبب افزایش بیومارکرهای جذبی و بازجذبی از قبیل RUX2، RANKL و ALP موشهای نر کودک، بالغ و سالمند میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1402/9/23 | پذیرش: 1402/10/24 | انتشار: 1403/2/15