مقدمه: صرع بهعنوان یک اختلال مغزی با آمادگی مداوم برای بهروز حملات صرعی و پیامدهای عصب روانشناختی شناخته میشود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر بهزیستی روانشناختی، کیفیت زندگی و افسردگی بیماران مبتلا به صرع انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه بهصورت شبه تجربی با طرح پیشآزمون، پسآزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر 76 بیمار بود که 20 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد در طی 8 جلسه 2 ساعته قرار گرفت، و گروه گواه، هیچگونه مداخلهای دریافت نکرد. قبل و بعد از مداخله، پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف، کیفیت زندگیSf-12، افسردگی بک در هر دو گروه اجرا شد. دادهها از طریق آزمون کوواریانس و با استفاده از نرمافزار SPSS Inc., Chicago, IL; version 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: یافتههای حاصل نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بهطور معنیداری در سطح خطای کمتر از0001/0>p بر بهزیستی روانشناختی، کیفیت زندگی و افسردگی موثر بوده است. و مقدار f حاصل به ترتیب 602/42، 927/17، 528/ 53 گزارش شد.
نتیجهگیری: نتایج این پژوهش نشان میدهذ که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با استفاده از تکنیکهایی چون توجه به زمان حال، پذیرش و ناهمجوشی شناختی در افزایش بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی و کاهش افسردگی در بیماران مبتلا به صرع بهطور معنیداری موثر است. با توجه به تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به کارگیری این روش در همه سطوح پیشگیری و درمان مبتلایان به بیماریهای جسمی و روحی ضروری به نظر میرسد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی دریافت: 1397/11/4 | پذیرش: 1397/12/18 | انتشار: 1398/3/13