دوره 28، شماره 8 - ( آبان 1399 )
جلد 28 شماره 8 صفحات 2981-2971 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Dehestani Ardakani M. Effect of Aerobic Exercise Program on Quality of Life in Male Patients with Multiple Sclerosis. JSSU 2020; 28 (8) :2971-2981
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4672-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4672-fa.html
دهستانی اردکانی مجتبی. تأثیر برنامه تمرینی منتخب هوازی بر کیفیت زندگی بیماران مرد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1399; 28 (8) :2971-2981
چکیده: (2086 مشاهده)
مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر برنامه تمرینی هوازی بر کیفیت زندگی بیماران مرد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس به‌عنوان یک روش درمانی مکمل، انجام شده است.
روش بررسی: این مطالعه از نوع نیمه تجربی می‌‌باشد که نمونه آماری آن60 نفر بودند که به‌صورت در دسترس از آسایشگاه سالمندان و معلولین کهریزک، که عضو انجمن ام. اس. ایران نیز بودند، انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی گروه کنترل و آزمون تقسیم شدند. پس از یک جلسه آشناسازی بیماران گروه آزمون با اهداف و روش مداخله، 27 جلسه 60 دقیقه‌‌ای برنامه حرکتی منتخب هوازی طی 9هفته به مرحله اجرا درآمد. ابزارهای جمع‌‌آوری اطلاعات شامل پرسش‌نامه اطلاعات دموگرافیک، فرم کوتاه کیفیت زندگی (8-SF) و چک لیست‌های خودگزارش‌دهی بود. از آزمون‌های آماری توصیفی، تی‌مستقل و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر جهت تجزیه و تحلیل با استفاده از نرم‌‌افزار آماری SPSS version 16 با سطح معناداری p≤ 0/05استفاده گردید.
نتایج: نتایج حاصل از مقایسه دو گروه با آزمون آماری T مستقل نشان داد که در نمره کل (48=df، 1/21=T، 0/23=p) و ابعاد کیفیت زندگی (جسمی: 48=df، 1/31=T، 0/19=p؛ روانی 48=df،0/96=T، 0/31=p) تفاوت معنادار بین گروه کنترل و آزمایش وجود ندارد. هم‌چنین نتایج تحلیل واریانس اندازه‌های مکرر نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل از نظر ابعاد کیفیت زندگی تفاوت معنی‌داری وجود دارد.
نتیجه‌گیری: انجام تمرین هوازی که در این پژوهش به‌صورت یک برنامه حرکتی منتخب بود باعث ارتقاء سطح کیفیت زندگی بیماران مولتیپل‌اسکلروزیس شد، بنابراین این روش درمانی مکمل به‌عنوان یک روش موثر و مقرون به‌صرفه در هزینه و زمان و هم‌چنین داشتن قابلیت یادگیری و اجرای آسان به بیماران مولتیپل‌اسکلروزیس توصیه می‌گردد.
روش بررسی: این مطالعه از نوع نیمه تجربی می‌‌باشد که نمونه آماری آن60 نفر بودند که به‌صورت در دسترس از آسایشگاه سالمندان و معلولین کهریزک، که عضو انجمن ام. اس. ایران نیز بودند، انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی گروه کنترل و آزمون تقسیم شدند. پس از یک جلسه آشناسازی بیماران گروه آزمون با اهداف و روش مداخله، 27 جلسه 60 دقیقه‌‌ای برنامه حرکتی منتخب هوازی طی 9هفته به مرحله اجرا درآمد. ابزارهای جمع‌‌آوری اطلاعات شامل پرسش‌نامه اطلاعات دموگرافیک، فرم کوتاه کیفیت زندگی (8-SF) و چک لیست‌های خودگزارش‌دهی بود. از آزمون‌های آماری توصیفی، تی‌مستقل و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر جهت تجزیه و تحلیل با استفاده از نرم‌‌افزار آماری SPSS version 16 با سطح معناداری p≤ 0/05استفاده گردید.
نتایج: نتایج حاصل از مقایسه دو گروه با آزمون آماری T مستقل نشان داد که در نمره کل (48=df، 1/21=T، 0/23=p) و ابعاد کیفیت زندگی (جسمی: 48=df، 1/31=T، 0/19=p؛ روانی 48=df،0/96=T، 0/31=p) تفاوت معنادار بین گروه کنترل و آزمایش وجود ندارد. هم‌چنین نتایج تحلیل واریانس اندازه‌های مکرر نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل از نظر ابعاد کیفیت زندگی تفاوت معنی‌داری وجود دارد.
نتیجه‌گیری: انجام تمرین هوازی که در این پژوهش به‌صورت یک برنامه حرکتی منتخب بود باعث ارتقاء سطح کیفیت زندگی بیماران مولتیپل‌اسکلروزیس شد، بنابراین این روش درمانی مکمل به‌عنوان یک روش موثر و مقرون به‌صرفه در هزینه و زمان و هم‌چنین داشتن قابلیت یادگیری و اجرای آسان به بیماران مولتیپل‌اسکلروزیس توصیه می‌گردد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی
دریافت: 1397/5/27 | پذیرش: 1398/3/25 | انتشار: 1399/8/10
دریافت: 1397/5/27 | پذیرش: 1398/3/25 | انتشار: 1399/8/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
