ماهنامه علمی پ‍ژوهشی

مقدمه: ژن Myocyte Enhancer Factor 2 (mef2) با چندین فاکتور تنظیمی میوژنیک در ارتباط است که موجب فعال‌سازی ژن‌های ویژه عضله می‌شود. MEF2 در رشد، تمایز سلول‌های عضلانی و همچنین تبدیل تارها در پاسخ به محرک‌ها مشارکت دارد؛ بنابراین هدف این مطالعه ارزیابی اثر یک جلسه تمرین مقاومتی بر بیان ژن mef2 عضلات اسکلتی تند و کند انقباض رت‌های نر نژاد ویستار بود.

روش بررسی: برای این پژوهش تجربی 15 رت از انستیتو پاستور تهیه و تحت شرایط طبیعی (دما، چرخه روشنایی و تاریکی و دسترسی آزاد به آب و غذا) نگهداری و سپس به صورت تصادفی به گروه مقاومتی (10 سر) و کنترل (5 سر) تقسیم شدند. گروه مقاومتی یک جلسه تمرین مقاومتی را اجرا نمودند و سپس 3 و 6 ساعت پس از جلسه تمرینی بی‌هوش و تشریح شدند. در ادامه عضلات نعلی (کند انقباض) و بازکننده دراز انگشتان (تند انقباض) Extensor digitorum longus (EDL) خارج شد. از روشReal time RT-PCR  برای تعیین میزان بیان ژن mef2 استفاده شد و با استفاده از آزمون آماری t یک نمونه­ای و مستقل داده­ها تحلیل شد.

نتایج: در پاسخ به یک جلسه تمرین مقاومتی بیان ژن mef2 در عضله EDL در سه ساعت (093/ P =) به طور غیر‌معنی‌دار و شش ساعت (008/ P =) پس از آن به طور معنی‌داری افزایش یافت، اما در عضله نعلی بیان ژن mef2 سه ساعت پس از فعالیت مقاومتی به طور معنی‌داری (01/ P =) کاهش یافت و شش ساعت پس از فعالیت بدنی (247/ P =) تغییر معنی‌داری مشاهده نشد.

نتیجه‌گیری: بیان ژن mef2 به شیوه متفاوتی در تارها دستخوش تغییر می‌شود که احتمالاً با تمایل تغییر نوع تارها در پاسخ به تمرین مقاومتی مرتبط است.