BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-3626-fa.html
مقدمه: بیماری لوپوس، یک بیماری خود ایمنی التهابی مزمن است که در اثر شکسته شدن تحمل سیستم ایمنی در فرد ایجاد می‌شود. ترانسفورم کننده فاکتور رشد b-1(TGF-β1)، یک سایتوکاین است که توسط سلول‌های مختلف ترشح می‌شود و دامنه عملکردی گسترده‌ای دارد. ژن این سایتوکاین روی کروموزوم شماره 19q13 قرار دارد. هدف از این مطالعه بررسی پلی‌مورفیسم ژن مذکور در موقعیت‌های -800 G/A و -509 C/T و ارتباط آن‌ها با بیماری لوپوس است.
روش بررسی: در این مطالعه موردی- شاهدی، خون محیطی 150 بیمار مبتلا به بیماری لوپوس و 150 فرد سالم جهت استخراج DNA به روش saluting outمورد استفاده قرار گرفت و پلی‌مورفیسم ژن مذکور در موقعیت‌های -800 G/A و -509 C/T با روش PCR-RFLP مورد ارزیابی قرار گرفت و نتایج حاصله از مطالعه با آزمون‌های مجذور کای(X2) و تعادل هاردی واینبرگ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: نتایج حاصل از این بررسی نشان می‌دهد فراوانی ژنوتیپ AA و آلل A حاصل از پلی‌مورفیسم موقعیت-800G/A ؛ ژن
TGF-β1 تفاوت معنی‌داری را در افراد مبتلا به بیماری لوپوس و گروه کنترل نشان می‌دهد. در صورتی که در موقعیت
-509 C/T ، این تفاوت مشاهده نگردید.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از تحقیق نمایانگر این موضوع می باشد که پلی مورفیسم ژن TGF-β1 در موقعیت -800G/Aمنجر به مستعد شدن افراد جمعیت جنوب ایران به بیماری لوپوس می گردد
دریافت: 1394/12/1 | پذیرش: 1395/3/16 | انتشار: 1395/5/19
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
