ماهنامه علمی پ‍ژوهشی

مقدمه: سکته مغزی سومین عامل مرگ‌ومیر در کشورهای صنعتی بعد از بیماری‌های قلبی و عروقی و سرطان است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین اثر عصاره آبی کندر بر کاهش حجم سکته مغزی در مدل سکته مغزی موش صحرایی انجام گرفت.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی از پنج گروه 7 تایی موش صحرایی نر استفاده شد. این گروه‌ها شامل کنترل، شم و سه گروه آزمایشی بودند که دوزهای 50، 100 و 150 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره آبی کندر را به صورت خوراکی از طریق گاواژ به مدت 30 روز دریافت نمودند. گروه کنترل آب مقطر دریافت می‌کرد، در حالی که در گروه شم تیمار و القای ایسکمی صورت نمی‌گرفت. دو ساعت بعد از آخرین دوز گاواژ شده، هر گروه 7 تایی به منظور اندازه‌گیری حجم سکته مغزی و ارزیابی اختلالات نورولوژیک تحت جراحی مدل انسداد شریان میانی مغز قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون ANOVA تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج: پیش تیمار با عصاره آبی کندر با دوزهای 100 و 150 میلی‌گرم بر کیلوگرم در مقایسه با گروه ایسکمی تفاوت معنی‌داری را نشان داد. میانه امتیازهای نورولوژیک با مصرف عصاره کندر به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش یافت و این کاهش در دوزهای 100 و 150 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن نسبت به گروه ایسکمی معنی‌دار بود.

نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، عصاره آبی کندر می‌تواند باعث کاهش حجم آسیب بافتی ناشی از سکته مغزی و محافظت عصبی شود.