Abstract: (41 Views)
مقدمه: بعد از ترومای سر، شکستگی لگن شایعترین علت مرگ در بیماران با تروماهای متعدد میباشد. علت اصلی مرگ در بیماران شکستگی لگن و جراحت پرینه، خونریزی کنترل نشده و غیر قابل کنترل است و در موارد مرگ و میر تأخیری علت اصلی مرگ سپسیس لگن میباشد. هدف از این مطالعه بررسی نتایج درمان بیماران با آسیب وسیع پرینه میباشد.
روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی در مدت سه سال(سالهای 1384-1382) در مرکز ترومای بیمارستان شهید کامیاب در دانشگاه علوم پزشکی مشهد صورت گرفت. اطلاعات مربوط به سن، جنس، مکانیسم تروما و نوع آسیب از پرونده بیماران به دست آورده شد در پرسشنامه ثبت گردید. از مجموع بیماران با شکستگی لگن و ترومای پرینه، 11 بیمار که شکستگی لگن، پارگی وسیع پرینه(آسیب مجرا و کانال آنال) داشتند مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج پس از جمعآوری توسط نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: از 11 بیمار بررسی شده 9 بیمار مرد و 2 بیمار زن و متوسط سن 35 سال بود. مکانیسم تروما در همه موارد شامل حوادث جاده-ای(ترومای بلانت) بود. همه بیماران در 6 ساعت ابتدایی بستری حداقل 4 لیتر سرم و3 واحد خون دریافت نمودند. متوسط خون مصرفی 8 واحد پک سل بود و یکی از بیماران نیازمند 21 واحد خون شد. همه بیماران در ابتدای بستری به اتاق عمل برده شده و جهت آنان کلوستومی انحرافی و شستشوی دیستال رکتوم سیستوستومی و دبریدمان رادیکال نسوج نکروز و همچنین شستشوی زخمها انجام گردید. از نظر سیر بیماری در 9 بیمار نتایج خوبی به دست آمد. یک مورد مرگ رخ داد و یک مورد دچار نارسایی حاد کلیه شد که با درمان طبی بهبود یافت.
نتیجهگیری: شکستگی لگن و جراحت وسیع پرینه با مرگ و میر بالایی همراه است. تشخیص سریع و درمان صحیح شامل رانیماسیون، کلوستومی، سیستوستومی، دبریدمان و شستشوی نسوج نکروزه میباشد.
Type of Study:
Original article |
Subject:
General Received: 2009/10/3