مقدمه: مطالعه حاضر باهدف تعیین اثربخشی محلولهای ضدعفونیکننده سایاسپتاچآی و سارفوسپتاینسترومنت بر روی تجهیزات دندانپزشکی انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، 30 بیمار انتخاب و برای هر بیمار چهار فایل روتاری در نظر گرفته شد. فایلهای روتاری که آلوده به میکروفلور دهان بودند به آزمایشگاه منتقل شدند و در چهار دسته مجزا شامل کنترل مثبت بهعنوان شاهد آلودگی، ضدعفونی شده توسط دکونکس بهعنوان کنترل منفی و ضدعفونی شده توسط ضدعفونیکنندههای سایاسپت اچآی و سارفوسپتاینسترومنت بهکار برده شدند. سپس نمونهبرداری از سطوح این ابزار توسط سوآپ پنبهای سترون انجام شد. سوآپهای آلوده داخل محیط غنیکننده تیوگلیکولات قرار گرفتند. کدورتسنجی و سپس کشت نمونهها روی محیطهای کشت بلادآگار و ائوزین متیلن بلو و شکلاتآگار انجام شد. بعد از زمان گرماگذاری کلنیهای رشد یافته شمارش شدند. نتایج با آزمون Mann-Whitney در نرمافزار آماری SPSS version 16 تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: نتایج نشان داد که در دو گروه آزمایش که حاوی محلولهای ضدمیکروبی بودند هیچگونه رشد باکتریایی مشاهده نگردید ولی در نمونههای مربوط به گروه شاهد، نتایج کشت مثبت بود و اختلاف معنیداری بین تعداد کلنی باکتریایی قبل و بعد از ضدعفونی با هر یک از دو محلول ضدعفونیکننده وجود داشت (P<0.0001) اما هیچ اختلافی از نظر ضدعفونی کردن بین دو محلول آزمایش وجود نداشت (P>0.05).
نتیجهگیری: هر دو محلول سارفوسپت اینسترومنت و سایاسپت اچآی در مقادیر کاهش کلنی کانت باکتریایی اثر قابلتوجهی در مقایسه با گروه شاهد نشان دادند و بدون هیچ برتری نسبت به هم، قابلیت از بینبرندگی گونههای باکتریایی طیف اثر خود و ضدعفونی تجهیزات را دارا میباشند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
اندودنتیکس دریافت: 1403/4/30 | پذیرش: 1403/6/5 | انتشار: 1403/9/15