دوره 32، شماره 1 - ( فروردین 1403 )
جلد 32 شماره 1 صفحات 7427-7416 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (103 مشاهده)
مقدمه: ژنTP53 بر روی بازوی کوتاه کروموزوم 17 که به‌عنوان ژن سرکوب‌کننده تومور شناخته شده است، کد‌کننده فاکتور رونویسی p53 می‌باشد و این فاکتور پیشرفت چرخه سلولی را کنترل می‌کند. این مطالعه با هدف بررسی همراهی چندشکلی rs12602273 C>G ژن TP53 با استعداد ابتلا به سرطان پستان در جمعیت شمال غرب ایران انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه مورد - شاهدی، همراهی چندشکلی rs12602273 ژن TP53 با استعداد ابتلا به سرطان پستان در جامعه آماری متشکل از 100 مورد بیمار و 100 فرد سالم با تکنیک Tetra ARMS-PCR مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل دادههای حاصل با استفاده از نرم‌افزارversion 16 SPSS و برنامه آماری آنلاین javastat online statistics package انجام شد.
نتایج: فراوانی ژنوتیپهای CC، CG و GG در بیماران به ترتیب 81/52، 16/30 و 2/17 درصد و فراوانی آنها در افراد سالم مورد مطالعه به ترتیب 79/34، 17/39 و3/26 درصد بود. فراوانی آللهای C و G در افراد بیمار به ترتیب 89/67 و 10/32 درصد بود. در جمعیت کنترل فراوانی آللهای C و G در افراد بیمار به ترتیب 88/04 و 11/95 درصد بود. تجزیههای آماری نشان دهنده عدم همراهی فراوانی ژنوتیپی (P >0.05) و آللی (P>0.05) چندشکلی (rs12602273C>G) ژن TP53 با سرطان پستان بود. هم‌چنین نتایج حاصل نشان‌دهنده عدم همراهی چندشکلی مورد مطالعه با ویژگیهای بالینی بیماران مبتلا به سرطان پستان در زنان شمال¬غرب ایران بود (P>0.05).
نتیجه‌گیری: براساس نتایج حاصل چندشکلیrs12602273C>G ژن با TP53 با افزایش ریسک ابتلا به سرطان پستان همراهی ندارد. همراهی توزیع ژنوتیپی این SNP با ویژگیهای بالینی بیماران غیرمعنی دار بود.
روش بررسی: در این مطالعه مورد - شاهدی، همراهی چندشکلی rs12602273 ژن TP53 با استعداد ابتلا به سرطان پستان در جامعه آماری متشکل از 100 مورد بیمار و 100 فرد سالم با تکنیک Tetra ARMS-PCR مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل دادههای حاصل با استفاده از نرم‌افزارversion 16 SPSS و برنامه آماری آنلاین javastat online statistics package انجام شد.
نتایج: فراوانی ژنوتیپهای CC، CG و GG در بیماران به ترتیب 81/52، 16/30 و 2/17 درصد و فراوانی آنها در افراد سالم مورد مطالعه به ترتیب 79/34، 17/39 و3/26 درصد بود. فراوانی آللهای C و G در افراد بیمار به ترتیب 89/67 و 10/32 درصد بود. در جمعیت کنترل فراوانی آللهای C و G در افراد بیمار به ترتیب 88/04 و 11/95 درصد بود. تجزیههای آماری نشان دهنده عدم همراهی فراوانی ژنوتیپی (P >0.05) و آللی (P>0.05) چندشکلی (rs12602273C>G) ژن TP53 با سرطان پستان بود. هم‌چنین نتایج حاصل نشان‌دهنده عدم همراهی چندشکلی مورد مطالعه با ویژگیهای بالینی بیماران مبتلا به سرطان پستان در زنان شمال¬غرب ایران بود (P>0.05).
نتیجه‌گیری: براساس نتایج حاصل چندشکلیrs12602273C>G ژن با TP53 با افزایش ریسک ابتلا به سرطان پستان همراهی ندارد. همراهی توزیع ژنوتیپی این SNP با ویژگیهای بالینی بیماران غیرمعنی دار بود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |