دوره 29، شماره 10 - ( دی 1400 )
جلد 29 شماره 10 صفحات 4188-4180 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1874 مشاهده)
مقدمه: سرطان پروستات یکی از شایع‌‌ترین سرطان‌ها در بین مردان به شمار میرود که میزان بروز و مرگ و میر ناشی از آن به‌صورت روز افزون در حال افزایش است. در تحقیق حاضر اثرات سایتوتوکسیسیتی و پروآپوپتوزی عصاره اسپیرولینا پلاتنسیس بر رده سلولی PC-3 آدنوکارسینومای پروستات مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، با تیمار سلولهای سرطانی پروستات رده PC-3 در چهار گروه آزمایشی با غلظتهای 400، 200، 100 و 50 میکروگرم/ میلیلیتر عصاره اسپیرولینا و انکوبه شدن در زمانهای 24 و 48 ساعت، میزان سایتوتوکسیسیتی با روش رنگ‌سنجی MTS (3-(4,5-Dimethylthiazol-2-yl)-5-(3-Carboxymethoxyphenyl)-2-(4-Sulfophenyl)-2H-Tetrazolium, Inner Salt) و میزان القا آپوپتوز به وسیله دستگاه فلوسیتومتری با کیت آنکسین-پروپیدیوم یدید (Annexin-PI) طبق دستورالعمل کیت در هر دو زمان انکوباسیون مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز آماری با استفاده از نرم‌افزارversion 16 SPSS، نرم‌افزار FlowJoو آزمون ANOVA و تست دانکن انجام شد.
نتایج: در گروه‌های آزمایشی تحت تیمار با عصاره اسپیرولینا، توان زیستی سلول‌ها نسبت به گروه کنترل کاهش را نشان داد، حال آنکه این کاهش در گروه آزمایشی100 میکروگرم/ میلیلیتر در هر دو زمان انکوباسیون محسوستر بود( 0/0071>P ). افزایش وقوع آپوپتوز نیز در گروه‌های آزمایشی تحت تیمار نسبت به گروه کنترل چشم‌گیر بود. حال آنکه این افزایش نسبت به گروه کنترل در غلظت 200 میکروگرم/ میلیلیتر در زمان انکوباسیون 24 ساعته(0/0331≤ P) و غلظت 100 میکروگرم/ میلیلیتر در زمان انکوباسیون 48 ساعته( 0/0502>P ) قابل توجه‌تر بود.
نتیجه‌گیری: عصاره اسپیرولینا در غلظتهای مشخص باعث کاهش رشد سلولی و افزایش القاء آپوپتوز در سلولهای سرطانی پروستات رده PC-3 می‌شود. شواهد نشان می‌دهد که اسپیرولینا می‌تواند به عنوان یک ماده ضد سرطان در راستای درمان سرطان پروستات به‌کار رود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، با تیمار سلولهای سرطانی پروستات رده PC-3 در چهار گروه آزمایشی با غلظتهای 400، 200، 100 و 50 میکروگرم/ میلیلیتر عصاره اسپیرولینا و انکوبه شدن در زمانهای 24 و 48 ساعت، میزان سایتوتوکسیسیتی با روش رنگ‌سنجی MTS (3-(4,5-Dimethylthiazol-2-yl)-5-(3-Carboxymethoxyphenyl)-2-(4-Sulfophenyl)-2H-Tetrazolium, Inner Salt) و میزان القا آپوپتوز به وسیله دستگاه فلوسیتومتری با کیت آنکسین-پروپیدیوم یدید (Annexin-PI) طبق دستورالعمل کیت در هر دو زمان انکوباسیون مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز آماری با استفاده از نرم‌افزارversion 16 SPSS، نرم‌افزار FlowJoو آزمون ANOVA و تست دانکن انجام شد.
نتایج: در گروه‌های آزمایشی تحت تیمار با عصاره اسپیرولینا، توان زیستی سلول‌ها نسبت به گروه کنترل کاهش را نشان داد، حال آنکه این کاهش در گروه آزمایشی100 میکروگرم/ میلیلیتر در هر دو زمان انکوباسیون محسوستر بود( 0/0071>P ). افزایش وقوع آپوپتوز نیز در گروه‌های آزمایشی تحت تیمار نسبت به گروه کنترل چشم‌گیر بود. حال آنکه این افزایش نسبت به گروه کنترل در غلظت 200 میکروگرم/ میلیلیتر در زمان انکوباسیون 24 ساعته(0/0331≤ P) و غلظت 100 میکروگرم/ میلیلیتر در زمان انکوباسیون 48 ساعته( 0/0502>P ) قابل توجه‌تر بود.
نتیجه‌گیری: عصاره اسپیرولینا در غلظتهای مشخص باعث کاهش رشد سلولی و افزایش القاء آپوپتوز در سلولهای سرطانی پروستات رده PC-3 می‌شود. شواهد نشان می‌دهد که اسپیرولینا می‌تواند به عنوان یک ماده ضد سرطان در راستای درمان سرطان پروستات به‌کار رود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی
دریافت: 1399/10/26 | پذیرش: 1400/1/7 | انتشار: 1400/10/10
دریافت: 1399/10/26 | پذیرش: 1400/1/7 | انتشار: 1400/10/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |