دوره 26، شماره 6 - ( شهریور 1397 )
جلد 26 شماره 6 صفحات 494-483 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rami M, Habibi A, khajehlandi M. Effect of 6-weeks of endurance training on the activity of superoxide dismutase and glutathione peroxidase enzymes in the hippocampus of experimental diabetic male Wistar rats . JSSU 2018; 26 (6) :483-494
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4588-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4588-fa.html
رمی محمد، حبیبی عبدالحمید، خواجه لندی مژده. اثر 6 هفته تمرین استقامتی بر فعالیت آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز بافت هیپوکمپ موش های صحرایی نر مبتلا به دیابت تجربی. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1397; 26 (6) :483-494
چکیده: (4186 مشاهده)
مقدمه: شواهد علمی حاکی ازنقش برجسته استرس اکسایشی دردیابت و توسعه عوارض ناشی ازآن است وپیش آمادهسازی بافعالیت ورزشی هوازی همراه باافزایش قدرت آنتیاکسیدانی سلولهای عصبی، می تواند موجب کاهش استرس اکسیداتیو وافزایش مقاومت نورونهای ناحیه هیپوکمپ گردد. از اینروهدف ازمطالعه حاضر، بررسی اثر 6هفته تمرین استقامتی برفعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز بافت هیپوکمپ موش های صحرایی نرمبتلا به دیابت تجربی بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 24 سر موش صحرایی نر (4/9±245 گرم) بالغ با 10هفته سن به 4 گروه 6 تایی تقسیم شدند. موشهای گروههای دیابتی ازطریق تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. برنامه تمرینی شامل 6هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط بود. در پایان 6 هفته برنامه، 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین نمونه های بافت هیپوکمپ استخراج گردید. برای مقایسه بین گروهی از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه استفاده و سپس در صورت معناداری، ازآزمون تعقیبی شفه برای بیان اختلاف معنادار بین گروهها استفاده گردید. سطح معناداری 05/0P≤ درنظر گرفته شد. بررسی‌های آماری بااستفاده ازنرم افزار SPSS نسخه 23 انجام گرفت.
نتایج: پس از 6هفته تمرین استقامتی، میزان سوپراکسید دیسموتاز در هردو گروه: تمرینی سالم ودیابتی تمرین افزایش معنادار ودر گروه کنترل دیابتی کاهش معناداری داشت(001/0.(P< میزان گلوتاتیون پراکسیداز دردو گروه: تمرینی سالم و دیابتی تمرین و گروه کنترل سالم تفاوت معناداری در مقایسه با گروه کنترل دیابت داشت (05/0(P≤، درحالی که تفاوت بین سه گروه مذکور معنادار نبود (05/0(P≥.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج میتوان بیان داشت که احتمالاً تمرین استقامتی میتواند درافزایش دفاع آنتی اکسیدانی آنزیمی بافت هیپوکمپ موشهای دیابتی مؤثرباشد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 24 سر موش صحرایی نر (4/9±245 گرم) بالغ با 10هفته سن به 4 گروه 6 تایی تقسیم شدند. موشهای گروههای دیابتی ازطریق تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. برنامه تمرینی شامل 6هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط بود. در پایان 6 هفته برنامه، 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین نمونه های بافت هیپوکمپ استخراج گردید. برای مقایسه بین گروهی از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه استفاده و سپس در صورت معناداری، ازآزمون تعقیبی شفه برای بیان اختلاف معنادار بین گروهها استفاده گردید. سطح معناداری 05/0P≤ درنظر گرفته شد. بررسی‌های آماری بااستفاده ازنرم افزار SPSS نسخه 23 انجام گرفت.
نتایج: پس از 6هفته تمرین استقامتی، میزان سوپراکسید دیسموتاز در هردو گروه: تمرینی سالم ودیابتی تمرین افزایش معنادار ودر گروه کنترل دیابتی کاهش معناداری داشت(001/0.(P< میزان گلوتاتیون پراکسیداز دردو گروه: تمرینی سالم و دیابتی تمرین و گروه کنترل سالم تفاوت معناداری در مقایسه با گروه کنترل دیابت داشت (05/0(P≤، درحالی که تفاوت بین سه گروه مذکور معنادار نبود (05/0(P≥.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج میتوان بیان داشت که احتمالاً تمرین استقامتی میتواند درافزایش دفاع آنتی اکسیدانی آنزیمی بافت هیپوکمپ موشهای دیابتی مؤثرباشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1397/3/17 | پذیرش: 1397/4/23 | انتشار: 1397/7/29
دریافت: 1397/3/17 | پذیرش: 1397/4/23 | انتشار: 1397/7/29
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
