مقدمه : اسکن استخوان یک آزمایش اسکن پزشکی هسته ای است که منجر به پیدا کردن اختلالات خاص در استخوان می شود. رادیوداروی Methylene Diphosphonate (MDP) برای اسکن استخوان استفاده می شود. هدف از این مطالعه برآورد دوز جذبی ارگان های بدن در اسکن استخوان با تزریق رادیوداروی MDP با استفاده از نرم افزار میردوز (Mirdose) و روش ترکیبی SPECT/planar است.
روش بررسی : از20 بیمار زن سه تصویر پلنار در فواصل زمانی 1، 3 و 5 ساعت و یک تصویر SPECT در زمان 3 ساعت پس از تزریق گرفته شد. اکتیویته تجمعی اندام ها با استفاده از روش ترکیبی SPECT/planar به دست آمد و با استفاده از نرم افزار Mirdose دوز جذبی آنها محاسبه شد.
یافته ها : میانگین دوز جذبی ناشی از رادیوداروی ^99mTc –MDP در خانم های مورد مطالعه برای تخمدان ها (0004/0056±0/0) و برای دیواره قلب (0005/0± 0026/0)، کلیه ها (0072/0± 043/0)، کبد (0001/0± 0034/0)، ریه ها (0001/0± 0024/0)، ماهیچه ها (0006/±0 0028/0)، طحال (0003/0 0048±/0)، مثانه (0120/0 0680±/0)، استخوان ها (0006/0 0046±/0) و باقیمانده بدن (00096/0± 0031/0)mGy/MBq  می باشند.
نتیجه گیری : اندام های مثانه، کلیه ها، تخمدان ها، طحال، استخوان ها، کبد، ماهیچه ها، دیواره قلب و ریه ها به ترتیب دارای بیشترین میزان دوز جذبی در میان ارگان های بدن بودند. از آنجایی که افراد دارای بیماری ها و ویژگی های بیولوژیکی متفاوت بوده، این امر منجر به جذب متفاوت رادیودارو در اندام ها و در نتیجه باعث اختلاف در میانگین دوز جذبی رادیودارو در اندام های آنان شده است.
 

واژه‌های کلیدی: دوز جذبی داخلی، روش ترکیبی پلنار/SPECT، نرم افزار Mirdose، اکتیویته تجمعی

متن کامل [PDF 1245 kb]   (1710 دریافت)