دوره 26، شماره 6 - ( شهریور 1397 )
جلد 26 شماره 6 صفحات 472-463 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
taghizade S, parach A, Razavi-Ratki K, bagheri M. The estimation of body organs absorbed dose induced by 99mTc –MDP radiopharmaceutical in the patients undergoing bone scan by specific dosimetry and planar/SPECT hybrid method. JSSU 2018; 26 (6) :463-472
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4317-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4317-fa.html
تقی زاده صدیقه، پرچ علی اصغر، رضوی رتکی کاظم، باقری محمود. برآورد دوز جذبی ارگان های بدن ناشی از رادیوداروی 99mTc –MDP در بیماران تحت اسکن استخوان به روش دزیمتری اختصاصی و با بکارگیری روش ترکیبی پلنار/SPECT
. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1397; 26 (6) :463-472
چکیده: (5140 مشاهده)
مقدمه : اسکن استخوان یک آزمایش اسکن پزشکی هسته ای است که منجر به پیدا کردن اختلالات خاص در استخوان می شود. رادیوداروی Methylene Diphosphonate (MDP) برای اسکن استخوان استفاده می شود. هدف از این مطالعه برآورد دوز جذبی ارگان های بدن در اسکن استخوان با تزریق رادیوداروی MDP با استفاده از نرم افزار میردوز (Mirdose) و روش ترکیبی SPECT/planar است.
روش بررسی : از20 بیمار زن سه تصویر پلنار در فواصل زمانی 1، 3 و 5 ساعت و یک تصویر SPECT در زمان 3 ساعت پس از تزریق گرفته شد. اکتیویته تجمعی اندام ها با استفاده از روش ترکیبی SPECT/planar به دست آمد و با استفاده از نرم افزار Mirdose دوز جذبی آنها محاسبه شد.
یافته ها : میانگین دوز جذبی ناشی از رادیوداروی 99mTc –MDP در خانم های مورد مطالعه برای تخمدان ها (0004/0056±0/0) و برای دیواره قلب (0005/0± 0026/0)، کلیه ها (0072/0± 043/0)، کبد (0001/0± 0034/0)، ریه ها (0001/0± 0024/0)، ماهیچه ها (0006/±0 0028/0)، طحال (0003/0 0048±/0)، مثانه (0120/0 0680±/0)، استخوان ها (0006/0 0046±/0) و باقیمانده بدن (00096/0± 0031/0)mGy/MBq می باشند.
نتیجه گیری : اندام های مثانه، کلیه ها، تخمدان ها، طحال، استخوان ها، کبد، ماهیچه ها، دیواره قلب و ریه ها به ترتیب دارای بیشترین میزان دوز جذبی در میان ارگان های بدن بودند. از آنجایی که افراد دارای بیماری ها و ویژگی های بیولوژیکی متفاوت بوده، این امر منجر به جذب متفاوت رادیودارو در اندام ها و در نتیجه باعث اختلاف در میانگین دوز جذبی رادیودارو در اندام های آنان شده است.
روش بررسی : از20 بیمار زن سه تصویر پلنار در فواصل زمانی 1، 3 و 5 ساعت و یک تصویر SPECT در زمان 3 ساعت پس از تزریق گرفته شد. اکتیویته تجمعی اندام ها با استفاده از روش ترکیبی SPECT/planar به دست آمد و با استفاده از نرم افزار Mirdose دوز جذبی آنها محاسبه شد.
یافته ها : میانگین دوز جذبی ناشی از رادیوداروی 99mTc –MDP در خانم های مورد مطالعه برای تخمدان ها (0004/0056±0/0) و برای دیواره قلب (0005/0± 0026/0)، کلیه ها (0072/0± 043/0)، کبد (0001/0± 0034/0)، ریه ها (0001/0± 0024/0)، ماهیچه ها (0006/±0 0028/0)، طحال (0003/0 0048±/0)، مثانه (0120/0 0680±/0)، استخوان ها (0006/0 0046±/0) و باقیمانده بدن (00096/0± 0031/0)mGy/MBq می باشند.
نتیجه گیری : اندام های مثانه، کلیه ها، تخمدان ها، طحال، استخوان ها، کبد، ماهیچه ها، دیواره قلب و ریه ها به ترتیب دارای بیشترین میزان دوز جذبی در میان ارگان های بدن بودند. از آنجایی که افراد دارای بیماری ها و ویژگی های بیولوژیکی متفاوت بوده، این امر منجر به جذب متفاوت رادیودارو در اندام ها و در نتیجه باعث اختلاف در میانگین دوز جذبی رادیودارو در اندام های آنان شده است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیک پزشکی
دریافت: 1396/6/15 | پذیرش: 1397/2/22 | انتشار: 1397/7/29
دریافت: 1396/6/15 | پذیرش: 1397/2/22 | انتشار: 1397/7/29
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
