ماهنامه علمی پ‍ژوهشی

مقدمه: VCAM-1 و Tie1 به ترتیب از مولکول‌ها و رسپتورهای سلول‌های اندوتلیالی هستند که می‌توانند در بیماری تصلب شرائین (آترواسکلروزیس) نقش داشته باشند. سلول‌های اندوتلیال به نیروهای مکانیکی و ازجمله جاذبه حساس هستند، در این راستا مطالعات حاکی از تغییر شکل و عملکرد آن‌ها در شرایط بی‌وزنی است. به منظور بررسی تأثیر بی‌وزنی بر تصلب شرائین، بیان ژن‌های VCAM-1 و Tie1 در شرایط شبیه‌سازی شده بی‌وزنی بر روی سلول‌های اندوتلیال ورید بند ناف انسان مورد مطالعه قرار گرفت

روش بررسی: روش مطالعه از نوع تجربی بود. در این مطالعه ابتدا سلول‌های اندوتلیال ورید بند ناف انسان از بانک سلولی پاستور خریداری شد. سلول‌ها برای مدت 2، 24 و 72 ساعت در شرایط بی‌وزنی با استفاده از دستگاه شبیه‌ساز بی‌وزنی کلینواستت قرار گرفتند. از سلول‌های مذکور استخراج RNA صورت گرفت و تغییرات بیان ژن‌ها با تکنیک Real-time PCR بررسی گردید.

نتایج: نتایج نشان داد که بی‌وزنی به طور قابل توجهی منجر به کاهش میزان بیان ژن VCAM-1 و Tie1 در نمونه‌های بی‌وزنی در مقایسه با نمونه‌های کنترل می‌شد(05/0p<) به طوری که پس از 3 روز اعمال بی‌وزنی بیان این دو ژن بسیار کاهش می‌یافت.

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که بی‌وزنی دارای تأثیر مثبت در کاهش فاکتورهای ایجاد کننده تصلب شرائین است و می‌تواند به عنوان یک استراتژی جدید در درمان بیماری تصلب شرائین مورد استفاده قرار گیرد. همچنین از بی‌وزنی می‌توان برای مطالعه روند ایجاد و پیشرفت بیماری‌های عروقی نیز بهره برد.