مقدمه: آلوده شدن سطح مینای اچ شده با بزاق قبل از قرار دادن سیلنت از باند مناسب جلوگیری کرده و منجر به ریزنشت می‌شود. استفاده از باندینگ‌ها در کاهش ریزنشت مؤثر می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر باندینگ در میزان ریزنشت یک نوع فیشور سیلنت قبل و پس از آلودگی با بزاق می‌باشد. روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی40 دندان پرمولر سالم، به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. دندان‌ها پروفیلاکسی شده و توسط اسید فسفریک 37% اچ شسته و سپس خشک شدند. در گروه اول فیشور سیلنت Seal-Rite با باندینگ Dentastic (Pulpdent، آمریکا) بدون آلودگی با بزاق و در گروه دوم فیشور سیلنت با باندینگ پس از آلودگی دندان با بزاق به مدت 10 ثانیه گذاشته شد و به مدت 40 ثانیه کیور گردید. در گروه سوم فیشور سیلنت بدون باندینگ و بدون آلودگی با بزاق و در گروه چهارم فیشور سیلنت بدون باندینگ پس از آلودگی به بزاق به کار رفت و کیور گردید. بعد از ترموسایکلینگ، نمونه‌ها در نیترات نقره 50% به مدت 2 ساعت قرار گرفتند. پس از برش در جهت باکولینگوالی، میزان ریزنشت توسط استریومیکروسکوپ با بزرگنمایی 40، مورد بررسی قرار گرفت و نتایج توسط آزمون‌های آماریKruskal-Wallis و Mann-whiteny ارزیابی شدند. نتایج: بیشترین میزان ریزنشت در گروه فیشور سیلنت بدون باندینگ پس از آلودگی به بزاق دیده شد و قرار گرفتن فیشور سیلنت به همراه باندینگ به طور معنی‌دار کاهش ریزنشت را نشان داد (01/0>p). نتیجه‌گیری: استفاده از باندینگ در زیر فیشور سیلنت در شرایط آلودگی با بزاق در کاهش ریزنشت مؤثر می‌باشد

واژه‌های کلیدی: فیشور سیلنت، باندینگ، ریزنشت، آلودگی با بزاق

متن کامل [PDF 192 kb]   (1798 دریافت)