مقدمه: درد ناتوان کننده یکی از مهمترین عوامل در کاهش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی است. بنابراین هدف از تدوین مطالعه مروری حاضر تاًثیر تمرینات کمری- لگنی بر شدت درد بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی بود.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک مرور سیستماتیک مطابق با دستورالعملهای ایجادشده توسط PRISMA انجام شد. جستوجوی مقالات انگلیسی محدود به بازه زمانی 2025 الی 2000 از پایگاه علمی Web of Science، PubMed، Scopus Since direct، Google scholar انجام شد. همچنین جستوجوی فارسی در پایگاههای علمی جهاد دانشگاهی (Scientific Information Database)، مگیران (Magiran)، ایرانداک (irandoc) و علم نت در بازه زمانی فروردینماه سال ۱۳۹۰ تا اسفندماه سال ۱۴۰۳ انجام گرفت. مقالات استخراج شده مطابق با معیارهای ورود و خروج غربال شدند و کیفیت مطالعات برگزیده با شاخص پدرو ارزیابی شد.
نتایج: با جستوجو و غربال مطالعات در نهایت 12 مطالعه برای بررسی نتایج انتخاب شدند. از 12 مطالعه انتخاب شده ۸ مطالعه دارای کیفیت بالا و 4 مطالعه کیفیت متوسط طبق شاخص پدرو بودند. نقطه قوت مطالعات انتخاب شده تخصیص تصادفی آزمودنیها و همچنین گزارشدهی آنان بود. 3 مطالعه گزارش داد تمرینات کمری لگنی در مقایسه با تمرینات قدرتی، کششی و فیزیوتراپی عمومی کاهش شدت درد را نشان دادند. همچنین تمرینات ترکیبی (تمرینات کمری لگنی همراه با پیلاتس و تمرینات کمری لگنی همراه با تمرینات تسهیل حس عمقی عصبی عضلانی) کاهش شدت درد را نشان دادند.
نتیجهگیری: در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی شدت درد یک عامل بالینی مهم در بهبود توانبخشی محسوب میشود. این مطالعه مروری نشان داد تمرینات کمری لگنی و همچنین تمرینات ترکیبی کمری لگنی در کاهش شدت درد بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی موثر است. توصیه میشود پزشکان و فیزیوتراپیستها از این پروتکل جهت توانبخشی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی استفاده کنند.
نوع مطالعه:
مروری |
موضوع مقاله:
فیزیک پزشکی دریافت: 1404/2/14 | پذیرش: 1404/5/20 | انتشار: 1404/8/15