دوره 33، شماره 5 - ( مرداد 1404 )
جلد 33 شماره 5 صفحات 9036-9025 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Taraz A, Moghadasi M, Mosalanezhad Z, Rashidfard S. Effect of Swimming Training with Hesperidin on Gene Expression Related Dopaminergic Neuron Survival in an Animal Model of Parkinson's Disease. JSSU 2025; 33 (5) :9025-9036
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-6362-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-6362-fa.html
تراز اسما، مقدسی مهرزاد، مصلی نژاد زهرا، رشیدفرد سمیه. اثر یک دوره تمرین شنا همراه با مصرف هسپریدین بر بیان ژن‌های مرتبط با بقاء نورون‌های دپامینرژیک در مدل حیوانی پارکینسون. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1404; 33 (5) :9025-9036
چکیده: (198 مشاهده)
مقدمه: بیماری پارکینسون با از دست رفتن نورون‌های دوپامینرژیک در جسم سیاه همراه است. ممکن است فعالیت ورزشی در کنار مصرف آنتیاکسیدانها در بقاء این نورونها نقش داشته باشد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر یک دوره تمرین شنا همراه با مصرف هسپریدین بر بیان ژن‌های مرتبط با بقاء نورون‌های دپامینرژیک در مدل حیوانی پارکینسون بود.
روش بررسی: در این مطالعه بنیادی و تجربی، 25 سرموش نر صحرایی نژاد ویستار 8 تا 10 هفته‌ای به‌طور تصادفی در پنج گروه (1) سالم، (2) بیمار، (3) هسپریدین، (4) شنا و (5) شنا+ هسپریدین قرار گرفتند. موشهای گروههای 4 و 5 به مدت شش هفته تمرین شنا انجام دادند. نمونههای گروههای 3 و 5 نیز در این مدت روزانه 500 میلی‌گرم به ازای هر کیلو وزن بدن مکمل هسپریدین دریافت کردند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، بیان ژن DJ-1 و LRRK2 در بافت هیپوکامپ با روش Real-time PCR اندازه‌گیری شد. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنیداری 0/05>P و نرم‌افزارversion 16 SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: نتایج نشان داد با القاء پارکینسون، بیان ژن DJ-1 نسبت به گروه سالم کاهش در حالی‌که بیان ژن LRRK2 افزایش معنیداری پیدا کرد (0/05>P). نتایج نشان داد بیان ژن DJ-1 در گروه شنا، هسپریدین و شنا + هسپریدین به‌طور معنیداری بیشتر و مقادیر LRRK2 به‌طور معنیداری کمتر از گروه بیمار بود (0/001>P). بیان ژن DJ-1 در گروههای شنا و شنا + هسپریدین به‌طور معنیداری بیشتر و بیان ژن LRRK2 به‌طور معنیداری کمتر از گروه هسپریدین بود. علاوه بر این بیان DJ-1 در گروه شنا + هسپریدین به طور معنیداری بیشتر از گروه شنا بود (0/001>P).
نتیجه‌گیری: به‌طور کلی به نظر میرسد تمرین شنا همراه با مصرف هسپریدین به واسطه افزایش بیان ژن DJ-1 و کاهش بیان ژن LRRK2 در حفظ و بقاء نورون‌های دوپامینرژیک در نمونههای مبتلا به پارکینسون مؤثر است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1403/10/18 | پذیرش: 1403/12/11 | انتشار: 1404/5/15
دریافت: 1403/10/18 | پذیرش: 1403/12/11 | انتشار: 1404/5/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
