مقدمه: درسالهای اخیر تکنیکهای جدید انجماد تخمک، کمک شایانی به حفظ باروری در زنان نموده است. فریز تخمک برای خانمهای در معرض کاهش ذخیره تخمدان بهدنبال شیمیدرمانی و رادیوتراپی و یا مبتلایان به سایر اختلالات کاهنده ذخیره تخمدانی، شانس داشتن کودکان بیولوژیکی خود را در آینده میدهد. بررسیها در مورد میزان لقاح و بارداری تفاوتی بین تخمک تازه و فریز شده نشان نداده هر چند نیاز به مطالعات بیشتر وجود دارد. با توجه به تمایل برای به تعویق انداختن بارداری و کاهش ذخایر تخمدانی با افزایش سن، جمعیت هدف برای فریز تخمک به زنان سالم بهصورت فریز انتخابی تخمک تعمیم داده شد. قبل ازشروع، ارزیابی ذخیره تخمدانی برای پیشبینی پاسخ تخمدان ضروری میباشد. در بین نشانگرهای معرفی شده اندازهگیری سطح سرمی هورمون آنتیمولرین و شمارش تعداد فولیکولهای آنترال به دلیل امیدوارکنندهترین نشانگر هستند. سن قویترین و مهمترین فاکتور پیشبینیکننده کیفیت تخمک و موفقیت این فرایند میباشد. در مورد سن مناسب برای فریز تخمک و تعدادتخمک مورد نیاز اتفاق نظر وجود ندارد. هر چند برخی از محققین سن زیر 35 سال را توصیه کردهاند. هر تخمک اضافی فریز شده ارزش بسیار زیادی دارد. در زنان زیر 35 سال احتمال تجمعی تولد زنده با 25 تخمک به 95 درصد میرسد.
نتیجهگیری: فریز انتخابی تخمک فرصتی را فراهم میکند تا زنان بتوانند قابلیت باروری خود را برای مدت طولانیتری حفظ کنند. همچنین نیازبه استفاده از تخمک اهدایی در آینده را کاهش میدهد. مشاوره صحیح به زنان کمک میکند با توجه به سن و شرایط فعلی خود بهترین تصمیم را بگیرند.
نوع مطالعه:
مروری |
موضوع مقاله:
زنان و زایمان دریافت: 1403/8/8 | پذیرش: 1403/10/2 | انتشار: 1403/11/15