دوره 32، شماره 11 - ( بهمن 1403 )
جلد 32 شماره 11 صفحات 8438-8425 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bakshi Nadushan M, Davodi A, Mirhosseini H, Naziri Q. Efficacy of Emotion-Focused Therapy of Emotional Components in Women with Migraine Headache: a Clinical Trial Study. JSSU 2025; 32 (11) :8425-8438
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-6312-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-6312-fa.html
بخشی ندوشن مژگان، داودی اعظم، میرحسینی سید حمید، نظیری قاسم. اثربخشی درمان هیجان‌مدار بر مؤلفه‌های هیجانی در زنان مبتلا به سردرد میگرن: یک مطالعه کارآزمایی بالینی. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1403; 32 (11) :8425-8438
چکیده: (19 مشاهده)
مقدمه: میگرن از اختلالات روان‌تنی رایج است که عوامل هیجانی و روانی در ایجاد آن ها دخیل هستند. درمان هیجان‌مدار می‌تواند به عنوان عامل تأثیرگذار در مدیریت این اختلال مطرح باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان هیجان‌مدار بر مؤلفه‌های هیجانی در بیماران زن مبتلا به میگرن انجام شد.
روش بررسی: به صورت نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش زنان مبتلا به میگرن شهر یزد در سال 1403 بودند. 30 بیمار به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. بیماران قبل از درمان به تکمیل پرسش‌نامه‌های باورهای هیجانی (EBQ)، مقیاس همدلی (PES)، پرسش‌نامه افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) و مقیاس اندازه‌گیری آنالوگ بصری (VAS) مبادرت نمودند و در پایان نیز در مرحله پس آزمون این ارزیابی صورت گرفت. مدت دوره مداخله درمان هیجان‌مدار برای گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای به صورت هفته‌ای یک جلسه بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره و از طریق بسته نرم افزار آماری برای علوم اجتماعی SPSS version 16 انجام شد.
نتایج: نتایج نشان داد که در متغیر‌های باورهای هیجانی و ابعاد آن و هم‌چنین اضطراب، افسردگی و استرس، گروه تحت درمان هیجان مدار نسبت به گروه کنترل به‌طور معنی‌داری میانگین پایین تری به‌دست آورده اند (0/05P≤). در متغیر همدلی و ابعاد آن به جز بعد توانایی تشخیص احساسات منفی دیگران گروه تحت درمان هیجان مدار نسبت به گروه کنترل به‌طور معنی‌داری میانگین بالاتری به‌دست آورده اند (0/05P≤).
نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهشی نشان داد افراد مبتلا به سردرد میگرن در تجربه و پردازش هیجان‌های خود با مشکل مواجه‌اند و دچار نگرانی و خودسرزنشی می‌گردند. بر این اساس پروتکل درمان هیجان مدار می‌تواند برای بیماران مبتلا به سردرد میگرن استفاده شود و در بهبود مؤلفه‌های هیجانی این افراد مؤثر واقع شود.
روش بررسی: به صورت نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش زنان مبتلا به میگرن شهر یزد در سال 1403 بودند. 30 بیمار به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. بیماران قبل از درمان به تکمیل پرسش‌نامه‌های باورهای هیجانی (EBQ)، مقیاس همدلی (PES)، پرسش‌نامه افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) و مقیاس اندازه‌گیری آنالوگ بصری (VAS) مبادرت نمودند و در پایان نیز در مرحله پس آزمون این ارزیابی صورت گرفت. مدت دوره مداخله درمان هیجان‌مدار برای گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای به صورت هفته‌ای یک جلسه بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره و از طریق بسته نرم افزار آماری برای علوم اجتماعی SPSS version 16 انجام شد.
نتایج: نتایج نشان داد که در متغیر‌های باورهای هیجانی و ابعاد آن و هم‌چنین اضطراب، افسردگی و استرس، گروه تحت درمان هیجان مدار نسبت به گروه کنترل به‌طور معنی‌داری میانگین پایین تری به‌دست آورده اند (0/05P≤). در متغیر همدلی و ابعاد آن به جز بعد توانایی تشخیص احساسات منفی دیگران گروه تحت درمان هیجان مدار نسبت به گروه کنترل به‌طور معنی‌داری میانگین بالاتری به‌دست آورده اند (0/05P≤).
نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهشی نشان داد افراد مبتلا به سردرد میگرن در تجربه و پردازش هیجان‌های خود با مشکل مواجه‌اند و دچار نگرانی و خودسرزنشی می‌گردند. بر این اساس پروتکل درمان هیجان مدار می‌تواند برای بیماران مبتلا به سردرد میگرن استفاده شود و در بهبود مؤلفه‌های هیجانی این افراد مؤثر واقع شود.
نوع مطالعه: کارآزمایی بالینی |
موضوع مقاله:
روانشناسی
دریافت: 1403/8/3 | پذیرش: 1403/10/2 | انتشار: 1403/11/15
دریافت: 1403/8/3 | پذیرش: 1403/10/2 | انتشار: 1403/11/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
