دوره 33، شماره 1 - ( فروردین 1404 )
جلد 33 شماره 1 صفحات 8603-8593 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Laghaei N, HosseinpourDelavar S, Ghahramani M. Effect of Eight Weeks of Interval Training Combined with Curcumin Consumption on Cardiac ERK1/2, PI3k and IL-18 Levels in Rats with Breast Cancer Treated with Doxorubicin. JSSU 2025; 33 (1) :8593-8603
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-6311-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-6311-fa.html
لقایی نرگس، حسین‌پور دلاور صدیقه، قهرمانی مهران. تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی به همراه مصرف کورکومین بر سطوح قلبی ERK1/2، PI3k وIL-18 موش های صحرایی مبتلا به سرطان سینه تحت درمان با دوکسوروبیسین. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1404; 33 (1) :8593-8603
چکیده: (68 مشاهده)
مقدمه: دوکسوروبیسین باعث افزایش فشار اکسایشی و آسیب‌های قلبی می‌شود. به‌نظر می‌رسد ERK1/2، PI3k و IL-18 در افزایش آسیب قلبی نقش مهمی دارند. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی به همراه مصرف کورکومین بر ERK1/2، PI3k و IL-18 بافت قلب موش های سرطانی درمان شده با دوکسوروبیسین است.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 14 روز پس القای سرطان، 40 سر موش صحرایی ماده 3 ماهه با وزن 180 تا 190 گرم به 5 گروه تقسیم شدند: کنترل سرطان+دوکسوروبیسین، کنترل سرطان+بدون دارو، سرطان+تمرین تناوبی+دوکسوروبیسین، سرطان+کورکومین+دوکسوروبیسین و سرطان+تمرین تناوبی+کورکومین+ دوکسوروبیسین. کورکومین با دوز 100 میلیگرم بر کیلوگرم، یک ساعت بعد از تمرین به دو گروه خورانده شد. پروتکل HIIT شامل شش بازه زمانی (3 دقیقه و 20 ثانیه با شدت در 80٪ - 95٪ VO2max با 2 دقیقه بازیابی فعال بین هر دوره در 30٪ - 35٪ VO2max) بود. از روش الایزا برای بررسی متغیرها و از نرم‌افزارversion 16 SPSS و آزمون آنوا و آزمون تعقیبی بونفرونی برای بررسی‌های آماری استفاده شد.
نتایج: ERK1/2 در گروه کنترل سرطان+دوکسوربیسین نسبت به گروه کنترل سرطان+بدون دارو افزایش معناداری داشت (0/001=P). در گروه تمرین تناوبی+کورکومین+ دوکسوروبیسین در مقایسه با گروه کنترل سرطان+دوکسوربیسین ERK1/2 کاهش داشت (0/001 PI3K (P=در گروه کنترل سرطان+دوکسوربیسین نسبت به گروه کنترل سرطان+بدون دارو کاهش معناداری داشت (0/001=P). گروه تمرین تناوبی+کورکومین+ دوکسوروبیسین در مقایسه با گروه کنترل سرطان+دوکسوربیسین PI3K افزایش معناداری داشت (001/.IL-18 (P= درگروه کنترل سرطان+دوکسوربیسین نسبت به گروه کنترل سرطان+بدون دارو افزایش معناداری داشت (0/001P=). در گروه تمرین تناوبی+کورکومین+ دوکسوروبیسین در مقایسه با گروه کنترل سرطان+دوکسوربیسین IL-18 کاهش معناداری داشت (0/001=P).
نتیجه‌گیری: مصرف دوکسوربیسین باعث افزایش ERK1/2 و IL-18 و کاهش PI3K در بافت قلب موش های سرطانی می شود. اما مصرف کورکومین به همراه تمرین باعث کاهش ERK1/2، و IL-18 و افزایش PI3K شد. هر چند تمرین و کورکومین به تنهایی دارای اثرات معناداری در بهبود این متغیرها بودند، اما اثر توام آنها به نتایج بهتری منجر شد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 14 روز پس القای سرطان، 40 سر موش صحرایی ماده 3 ماهه با وزن 180 تا 190 گرم به 5 گروه تقسیم شدند: کنترل سرطان+دوکسوروبیسین، کنترل سرطان+بدون دارو، سرطان+تمرین تناوبی+دوکسوروبیسین، سرطان+کورکومین+دوکسوروبیسین و سرطان+تمرین تناوبی+کورکومین+ دوکسوروبیسین. کورکومین با دوز 100 میلیگرم بر کیلوگرم، یک ساعت بعد از تمرین به دو گروه خورانده شد. پروتکل HIIT شامل شش بازه زمانی (3 دقیقه و 20 ثانیه با شدت در 80٪ - 95٪ VO2max با 2 دقیقه بازیابی فعال بین هر دوره در 30٪ - 35٪ VO2max) بود. از روش الایزا برای بررسی متغیرها و از نرم‌افزارversion 16 SPSS و آزمون آنوا و آزمون تعقیبی بونفرونی برای بررسی‌های آماری استفاده شد.
نتایج: ERK1/2 در گروه کنترل سرطان+دوکسوربیسین نسبت به گروه کنترل سرطان+بدون دارو افزایش معناداری داشت (0/001=P). در گروه تمرین تناوبی+کورکومین+ دوکسوروبیسین در مقایسه با گروه کنترل سرطان+دوکسوربیسین ERK1/2 کاهش داشت (0/001 PI3K (P=در گروه کنترل سرطان+دوکسوربیسین نسبت به گروه کنترل سرطان+بدون دارو کاهش معناداری داشت (0/001=P). گروه تمرین تناوبی+کورکومین+ دوکسوروبیسین در مقایسه با گروه کنترل سرطان+دوکسوربیسین PI3K افزایش معناداری داشت (001/.IL-18 (P= درگروه کنترل سرطان+دوکسوربیسین نسبت به گروه کنترل سرطان+بدون دارو افزایش معناداری داشت (0/001P=). در گروه تمرین تناوبی+کورکومین+ دوکسوروبیسین در مقایسه با گروه کنترل سرطان+دوکسوربیسین IL-18 کاهش معناداری داشت (0/001=P).
نتیجه‌گیری: مصرف دوکسوربیسین باعث افزایش ERK1/2 و IL-18 و کاهش PI3K در بافت قلب موش های سرطانی می شود. اما مصرف کورکومین به همراه تمرین باعث کاهش ERK1/2، و IL-18 و افزایش PI3K شد. هر چند تمرین و کورکومین به تنهایی دارای اثرات معناداری در بهبود این متغیرها بودند، اما اثر توام آنها به نتایج بهتری منجر شد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1403/8/1 | پذیرش: 1403/10/2 | انتشار: 1404/1/15
دریافت: 1403/8/1 | پذیرش: 1403/10/2 | انتشار: 1404/1/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
