مقدمه: اچ دقیق سطح دندان عامل مهمی در استحکام باند براکتهای ارتودنسی میباشد. تحقیق حاضر با هدف تعیین اثر زمانهای مختلف کاربرد اسید اچ بر استحکام باند برشی براکتهای فلزی در شرایط آزمایشگاهی انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه ۶۰ دندان پرمولر سالم انتخاب شد. نمونهها براساس زمانهای اچ ۲۰، ۲۵، ۳۰ و ۳۵ ثانیه به چهار گروه تقسیم شدند. سطح دندانها بر اساس زمانهای مشخص شده، اچ (اسید فسفریک ۳۷%) شده و براکتها توسط کامپوزیت Gc ortho connect به سطح مینا باند شدند. میزان استحکام باند برشی براکتها با دستگاه UTM اندازهگیری شد. میزان چسب (Adhesive) باقیمانده توسط استریومیکروسکوپ مشاهده گردید. تغییرات سطحی مینای دندان نیز بعد از دباندینگ توسط SEM مشاهده شد. نتایج مرتبط با استحکام باند برشی با آزمون آماریANOVA یکطرفه و با استفاده از نرمافزار SPSS version 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای بررسی فراوانی شاخص ARI نیز از آزمون ناپارامتریک کروسکال والیس(Wallis-Kruskal) استفاده شد.
نتایج: بیشترین میانگین استحکام باند در زمان اچ ۲۵ ثانیه و کمترین آن در زمان اچ ۳۰ ثانیه مشاهده شد. با اینحال، تفاوت معنیداری در استحکام باند برشی در بین گروهها مشاهده نشد (p=0.186). بیشترین میزان ARI در زمان اچ ۳۵ ثانیه و کمترین آن در زمان اچ ۲۰ ثانیه مشاهده شد. در میزان ARI نیز در گروههای مختلف تفاوت آماری معنیداری مشاهده نشد. در تصاویر بهدست آمده از SEM، خشونت سطح مینا در زمان ۲۰ ثانیه بیشتر از سایر گروهها بود.
نتیجهگیری: نتایج نشان داد میزان استحکام باند برشی در زمانهای مختلف اسید اچ تفاوت معنیداری ندارد. بنابراین باند براکت ارتودنسی میتواند در زمانهای کمتر اسید اچ صورت پذیرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
دندانپزشکی دریافت: 1403/4/26 | پذیرش: 1403/5/16 | انتشار: 1403/7/15