دوره 32، شماره 4 - ( تیر 1403 )
جلد 32 شماره 4 صفحات 7764-7754 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.RASHT.REC.1401.010
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Safari M, Shabani R, Fadaei M R. Effect of Combined Exercises on Glucose Homeostasis and Plasma Levels of Sirtuin 1 and FOXO1 in Obese Elderly Men. JSSU 2024; 32 (4) :7754-7764
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-6180-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-6180-fa.html
صفری مریم، شعبانی رامین، فدایی محمدرضا. تاثیر تمرینات ترکیبی بر هموستاز گلوکز و سطوح پلاسمایی سیرتوئین 1 و FOXO1 در مردان سالمند چاق. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1403; 32 (4) :7754-7764
چکیده: (115 مشاهده)
مقدمه: پیری و چاقی علائم مشترکی از جمله تغییر در متابولیسم گلوکز و لیپید دارند. فعال‌سازی سیرتوئین 1 و FOXO1 (Forkhead Box Protein O1) می‌تواند بر اختلالات متابولیک مرتبط با افزایش سن و چاقی تأثیر مثبت بگذارد. هدف از تحقیق حاضر بررسی 16 هفته تمرین ترکیبی بر سطوح پلاسمایی سیرتوئین 1، FOXO1 و هموستاز گلوکز در سالمندان چاق است.
روش بررسی: تعداد 40 نفر از مردان سالمند چاق با میانگین سن 2/84 ± 61/90 انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی‌ها هفته‌ای سه روز (هر جلسه 90 دقیقه) به مدت 16 هفته تمرین کردند. 48 ساعت قبل و بعد از تمرین مشخصات آنتروپومتریک و مقادیر پلاسمایی سیرتوئین 1، FOXO1، قند خون ناشتا، انسولین، HOMA-IR (Homeostatic Model Assessment for Insulin Resistance) و HOMA-B (Homeostasis Model Assessment of β-Cell) از نمونه‌ها اخذ و به روش الایزا اندازه گیری شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار 16version SPSS و آزمون آماری تی مستقل و وابسته در سطح معنی‌داری 0/05˂ P انجام شد.
نتایج: مقادیر قند خون ناشتا (0/04=P)، انسولین (0/008=P) در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‌داری یافت در حالی‌که سطوح سرمی سیرتوئین1 (0/0001 =P) و FOXO1 (0/0001 =P) افزایش معنی‌داری داشت. نتایج t همبسته در گروه تجربی نیز کاهش معنی‌دار در انسولین، HOMA-IR و HOMA-B (0/001 =P) و افزایش معنی‌دار در سطوح سرمی سیرتوئین1 و FOXO1 (0/0001 =p) را نشان داد (0/05 ˂p).
نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه به نظر می‌رسد که 16 هفته تمرین ترکیبی اثر مطلوبی بر بهبود هموستاز گلوکز، افزایش سطوح سیرتوئین 1 و FOXO1 مردان چاق سالمند دارد
روش بررسی: تعداد 40 نفر از مردان سالمند چاق با میانگین سن 2/84 ± 61/90 انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی‌ها هفته‌ای سه روز (هر جلسه 90 دقیقه) به مدت 16 هفته تمرین کردند. 48 ساعت قبل و بعد از تمرین مشخصات آنتروپومتریک و مقادیر پلاسمایی سیرتوئین 1، FOXO1، قند خون ناشتا، انسولین، HOMA-IR (Homeostatic Model Assessment for Insulin Resistance) و HOMA-B (Homeostasis Model Assessment of β-Cell) از نمونه‌ها اخذ و به روش الایزا اندازه گیری شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار 16version SPSS و آزمون آماری تی مستقل و وابسته در سطح معنی‌داری 0/05˂ P انجام شد.
نتایج: مقادیر قند خون ناشتا (0/04=P)، انسولین (0/008=P) در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‌داری یافت در حالی‌که سطوح سرمی سیرتوئین1 (0/0001 =P) و FOXO1 (0/0001 =P) افزایش معنی‌داری داشت. نتایج t همبسته در گروه تجربی نیز کاهش معنی‌دار در انسولین، HOMA-IR و HOMA-B (0/001 =P) و افزایش معنی‌دار در سطوح سرمی سیرتوئین1 و FOXO1 (0/0001 =p) را نشان داد (0/05 ˂p).
نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه به نظر می‌رسد که 16 هفته تمرین ترکیبی اثر مطلوبی بر بهبود هموستاز گلوکز، افزایش سطوح سیرتوئین 1 و FOXO1 مردان چاق سالمند دارد
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1402/12/7 | پذیرش: 1403/2/9 | انتشار: 1403/4/15
دریافت: 1402/12/7 | پذیرش: 1403/2/9 | انتشار: 1403/4/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
