مقدمه: این مطالعه با هدف تعیین مدت بقای بیماران مبتلا به کووید-19 با استفاده از مدلهایپارامتری در حضور متغیرشکنندگی انجام شد.
روش بررسی: دادههای این پژوهش متعلق به یک مطالعه کوهورتآیندهنگر از کلیه بیماران مبتلا به کووید-19 در شهرستان فریدونشهر است. با انجام آزمایش PCR بر 2269 روی فرد مشکوک به بیماری کووید-19؛ 880 بیمار قطعی، با روش سرشماری وارد مطالعه شدند. از زمان شروع علائم بیماری تا زمان مرگ بیماران به علت کووید-19 به عنوان متغیر پاسخ، در نظر گرفته شد. آنالیز دادهها با نرمافزار SPSS (نسخه 16) و R (نسخه 4.3.2) در سطح خطای 0/05 صورت گرفت. برازش دادهها با مدلهای پارامتری بقا (با در نظر گرفتن توزیع گاما برای متغیر شکنندگی و با استفاده از معیار آکائیکه) انجام گردید.
نتایج: بر اساس نتایج رگرسیون چندگانه، خطر مرگ در بیماران دارای سابقه بیماری قلبی 4/9 برابر افراد فاقد بیماری قلبی بود (CI 95% for HR=2.21-10.98،HR=4.9). میزان مرگ در بیمارانیکه نیاز به بستری داشتند 4/2 برابر موارد سرپایی بود (HR=4.2, CI=1.74-10.24). همچنین افزایش سن ابتلا با نرخ مرگ و میر رابطۀ مستقیم و معنیدار نشان داد ( CI=1.02-1.08،HR=1.05). با ورود متغیر شکنندگی به مدل، متغیر ابتلا به بیماری زمینهای (قلبی عروقی) به عنوان یک فاکتور بسیار مهم در بقای بیماران شناخته گردید. در این بررسی و با توجه به ملاک آکائیکه مدل لگ نرمال برازش بهتری برای تحلیل بقای دادههای کووید-19 نشان داد.
نتیجهگیری: با استفاده از متغیر شکنندگی در مدلهای بقای بیماران مبتلا به کووید-19، میتوان عوامل مؤثر بر مرگومیر بیماران را شناسایی نمود که در مدلهای رایج، شناخت این عوامل خطر، در بسیاری از مواقع غیرممکن است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
اپیدمیولوژی دریافت: 1402/9/28 | پذیرش: 1403/2/9 | انتشار: 1403/6/15