دوره 32، شماره 7 - ( مهر 1403 )
جلد 32 شماره 7 صفحات 8044-8033 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mahmmoudiany Sardasht B, Ehtshamzadeh P, Hafezi F. Effectiveness of Joint Attention Training on Basic Social Communication, Anxiety and Executive Functions of Children with Autism Spectrum. JSSU 2024; 32 (7) :8033-8044
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-6145-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-6145-fa.html
محمودیانی سردشت بیریوان، احتشام‌زاده پروین، حافظی فریبا. اثربخشی آموزش توجه اشتراکی بر ارتباطات اولیه اجتماعی، اضطراب و کارکردهای اجرایی کودکان طیف اتیسم. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1403; 32 (7) :8033-8044
چکیده: (99 مشاهده)
مقدمه: هدف بررسی اثربخشی آموزش توجه اشتراکی بر ارتباطات اولیه اجتماعی، اضطراب و کارکردهای اجرایی کودکان طیف اتیسم بود.
روش بررسی: طرح پژوهش، شبه تجربی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری کودکان طیف اتیسم مراجعه‌کننده به مراکز روانپزشکی و مراجعه‌کننده به مراکز روانشناسی در شهر ارومیه در طول سال 1401 بودند. نمونه آماری، با روش در دسترس و هدفمند، 30 نفر (15 نفر گروه توجه اشتراکی و 15 نفر گروه کنترل) انتخاب شدند. داده‌ها با پرسش‌نامه‌های، ارتباطات اولیه اجتماعی (زبوف، 2010)، اضطراب (اسپنس، ۱۹۹۹)، کارکردهای اجرایی بریف فرم والدین (بالستر جرارد و همکاران، ۲۰۰۰) طی روش درمانی مداخله ای آموزش توجه اشتراکی (وکیلی زاد و عابدی، 1395) (12 جلسه، 3 روز در هفته، هر جلسه یک ساعت و نیم، هر جلسه به 3 قسمت 25 دقیقه ای تقسیم و با فرصت 5 دقیقه استراحت برای کودک)، جمع‌آوری و با نرم‌افزار SPSS version 16 و آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره (Multivariate) تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: نتایج نشان داد که آموزش توجه اشتراکی باعث افزایش ارتباطات اولیه اجتماعی و کارکردهای اجرایی و کاهش اضطراب در کودکان طیف اتیسم شدند و تفاوت‌های موجود بین گروه‌های مورد بررسی و آزمون‌های برگزار شده معنادار بودند (P≤0.01).
نتیجه‌گیری: باید برای درمان بیماران اتیسمی روش‌های درمانی مداخله‌ای مانند آموزش توجه اشتراکی توسعه یابد تا با کمک این روش‌ها باعث بهبود زندگی فردی و جمعی این کودکان شد.
روش بررسی: طرح پژوهش، شبه تجربی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری کودکان طیف اتیسم مراجعه‌کننده به مراکز روانپزشکی و مراجعه‌کننده به مراکز روانشناسی در شهر ارومیه در طول سال 1401 بودند. نمونه آماری، با روش در دسترس و هدفمند، 30 نفر (15 نفر گروه توجه اشتراکی و 15 نفر گروه کنترل) انتخاب شدند. داده‌ها با پرسش‌نامه‌های، ارتباطات اولیه اجتماعی (زبوف، 2010)، اضطراب (اسپنس، ۱۹۹۹)، کارکردهای اجرایی بریف فرم والدین (بالستر جرارد و همکاران، ۲۰۰۰) طی روش درمانی مداخله ای آموزش توجه اشتراکی (وکیلی زاد و عابدی، 1395) (12 جلسه، 3 روز در هفته، هر جلسه یک ساعت و نیم، هر جلسه به 3 قسمت 25 دقیقه ای تقسیم و با فرصت 5 دقیقه استراحت برای کودک)، جمع‌آوری و با نرم‌افزار SPSS version 16 و آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره (Multivariate) تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: نتایج نشان داد که آموزش توجه اشتراکی باعث افزایش ارتباطات اولیه اجتماعی و کارکردهای اجرایی و کاهش اضطراب در کودکان طیف اتیسم شدند و تفاوت‌های موجود بین گروه‌های مورد بررسی و آزمون‌های برگزار شده معنادار بودند (P≤0.01).
نتیجه‌گیری: باید برای درمان بیماران اتیسمی روش‌های درمانی مداخله‌ای مانند آموزش توجه اشتراکی توسعه یابد تا با کمک این روش‌ها باعث بهبود زندگی فردی و جمعی این کودکان شد.
واژه‌های کلیدی: آموزش توجه اشتراکی، ارتباطات اولیه اجتماعی، اضطراب، کارکردهای اجرایی، کودکان طیف اتیسم.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
