دوره 32، شماره 2 - ( اردیبهشت 1403 )
جلد 32 شماره 2 صفحات 7553-7541 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Barghamadi M, Piri E. Effect of Training in Water and Training with Thera-Band on the Frequency Spectrum of Electrical Activity of Lower Limb Muscles in People with Pronated Foot During Walking: A Clinical Trial Study. JSSU 2024; 32 (2) :7541-7553
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-6144-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-6144-fa.html
برغمدی محسن، پیری ابراهیم. اثر تمرین در آب و تمرین با تراباند بر طیف فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی در افراد دارای پای پرونیت طی راهرفتن: یک مطالعه کارآزمایی بالینی. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1403; 32 (2) :7541-7553
چکیده: (459 مشاهده)
مقدمه: مفصل مچ پا به دلیل تحمل وزن یکی از آسیب‌پذیرترین مفاصل بدن میباشد. پای پرونیت یکی از شایعترین عارضههای اندام تحتانی است. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین در آب و تمرین با تراباند بر طیف فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی در افراد دارای پای پرونیت طی راهرفتن بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مطالعه کارآزمایی بالینی بود که به‌صورت نیمهتجربی و آزمایشگاهی اجرا شد. نمونه آماری پژوهش حاضر شامل 45 دانشجوی دانشگاه محقق اردبیلی که دارای پای پرونیت بودند، به‌صورت هدفمند انتخاب شدند و به‌طور مساوی و تصادفی به سه گروه تراباند، تمرین در آب و کنترل تقسیم شدند. پروتکل تمرینی مورد استفاده برای گروه تمرین در آب بر اساس دستورالعمل تجویز ورزشی کالج آمریکایی طب ورزش (ACSM)، و برای گروه تمرین با تراباند به‌وسیله تراباند با رنگ نارنجی در 3 ست با تعداد تکرار 14 حرکت انجام گرفت. در این مطالعه برای اندازهگیری طیف فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی از دستگاه الکترومایوگرافی سطحی بدون سیم استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنیداری 0/05 P≤استفاده شد.
نتایج: یافته‌ها نشان داد که اثر تعاملی زمان و گروه بر طیف فرکانس میانه الکترومایوگرافی عضله پهن داخلی در گروه تمرین با تراباند طی راهرفتن، کاهش معنیداری داشت (0/02=P). سایر متغیرها از مرحله پیشآزمون تا پسآزمون به لحاظ آماری تفاوت معنیداری را نشان نداد (0/05<P).
نتیجه‌گیری: به نظر میرسد یک جلسه تمرین در آب و تمرین با تراباند به لحاظ آماری تاثیر چندانی بر طیف فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی ندارد.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مطالعه کارآزمایی بالینی بود که به‌صورت نیمهتجربی و آزمایشگاهی اجرا شد. نمونه آماری پژوهش حاضر شامل 45 دانشجوی دانشگاه محقق اردبیلی که دارای پای پرونیت بودند، به‌صورت هدفمند انتخاب شدند و به‌طور مساوی و تصادفی به سه گروه تراباند، تمرین در آب و کنترل تقسیم شدند. پروتکل تمرینی مورد استفاده برای گروه تمرین در آب بر اساس دستورالعمل تجویز ورزشی کالج آمریکایی طب ورزش (ACSM)، و برای گروه تمرین با تراباند به‌وسیله تراباند با رنگ نارنجی در 3 ست با تعداد تکرار 14 حرکت انجام گرفت. در این مطالعه برای اندازهگیری طیف فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی از دستگاه الکترومایوگرافی سطحی بدون سیم استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنیداری 0/05 P≤استفاده شد.
نتایج: یافته‌ها نشان داد که اثر تعاملی زمان و گروه بر طیف فرکانس میانه الکترومایوگرافی عضله پهن داخلی در گروه تمرین با تراباند طی راهرفتن، کاهش معنیداری داشت (0/02=P). سایر متغیرها از مرحله پیشآزمون تا پسآزمون به لحاظ آماری تفاوت معنیداری را نشان نداد (0/05<P).
نتیجه‌گیری: به نظر میرسد یک جلسه تمرین در آب و تمرین با تراباند به لحاظ آماری تاثیر چندانی بر طیف فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی ندارد.
نوع مطالعه: کارآزمایی بالینی |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی
دریافت: 1402/9/26 | پذیرش: 1402/10/24 | انتشار: 1403/2/15
دریافت: 1402/9/26 | پذیرش: 1402/10/24 | انتشار: 1403/2/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
