دوره 32، شماره 11 - ( بهمن 1403 )
جلد 32 شماره 11 صفحات 8462-8451 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ranaei M, Yaghoubi A. The Effect of Aerobic Training along with Resveratrol Supplementation on Some Inflammatory Index Levels in the Spinal Cord Tissue of Rats after Spinal Cord Injury. JSSU 2025; 32 (11) :8451-8462
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-6135-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-6135-fa.html
رعنایی محمد، یعقوبی علی. تأثیر تمرین هوازی همراه با مکمل‌یاری رزوراترول بر سطح IL-1β و IL-10 نخاعی بافت نخاعی موش‌ها پس از آسیب طناب نخاعی. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1403; 32 (11) :8451-8462
چکیده: (19 مشاهده)
مقدمه: آسیب طناب نخاعی (SCI) با افزایش التهاب در بافت نخاعی فرد آسیب دیده همراه است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین هوازی همراه با مکمل‌گیری رزوراترول بر سطح IL-1β و IL-10 نخاعی در موش‌های مبتلا به SCI بود.
روش بررسی: روش بررسی: تعداد 45 سر رت نر نژاد ویستار با سن هشت هفته در 5 گروه شامل سالم، کنترل، رزوراترول، تمرین و رزوراترول+تمرین قرار داده شدند. آسیب نخاعی با انداختن وزنه ده گرمی از ارتفاع ۲۵ میلیمتری بر روی نخاع در قطعه T10 ایجاد گردید. مکمل رزوراترول با دوز 10 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم به‌صورت درون صفاقی و روزانه تزریق شد. تمرین هوازی به‌کمک سیستم حمایت وزن، به مدت 4 هفته، هر جلسه ۵۸ دقیقه و با شدت 20 متر در دقیقه انجام شد. سطح IL-1β و IL-10 نخاعی به روش الایزا اندازه‌گیری شد. نتایج با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی LSD با استفاده از نرم‌افزار version 16 SPSS تحلیل شد. سطح معناداری 0/05>p در نظر گرفته شد.
نتایج: سطح IL-1β نخاعی در گروه کنترل نسبت به گروه سالم به‌طور معناداری بالاتر بود (0/005=p). سطح این شاخص در گروه‌های مکمل رزوراترول (0/011=p)، تمرین هوازی (0/002=p) و تمرین+مکمل (0/016=p) به‌طور معناداری نسبت به گروه کنترل پایین‌تر بود. سطح IL-10 نخاعی در گروه کنترل نسبت به گروه سالم به‌طور معناداری پایین‌تر بود (0/011=p). سطح این شاخص در گروه‌های تمرین هوازی و تمرین هوازی+مکمل نسبت به گروه کنترل افزایش را نشان داد ولی از نظر آماری معنادار نبود (0/05<p).
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد، تمرین هوازی در کنار مصرف رزوراترول می‌تواند تأثیرات مثبتی بر التهاب ناحیه آسیب دیده در اثر آسیب نخاعی داشته باشد و احتمالاً از آسیب‌های ثانویه و عوارض جانبی SCI در ناحیه آسیب دیده نخاع این بیماران جلوگیری نماید.
روش بررسی: روش بررسی: تعداد 45 سر رت نر نژاد ویستار با سن هشت هفته در 5 گروه شامل سالم، کنترل، رزوراترول، تمرین و رزوراترول+تمرین قرار داده شدند. آسیب نخاعی با انداختن وزنه ده گرمی از ارتفاع ۲۵ میلیمتری بر روی نخاع در قطعه T10 ایجاد گردید. مکمل رزوراترول با دوز 10 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم به‌صورت درون صفاقی و روزانه تزریق شد. تمرین هوازی به‌کمک سیستم حمایت وزن، به مدت 4 هفته، هر جلسه ۵۸ دقیقه و با شدت 20 متر در دقیقه انجام شد. سطح IL-1β و IL-10 نخاعی به روش الایزا اندازه‌گیری شد. نتایج با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی LSD با استفاده از نرم‌افزار version 16 SPSS تحلیل شد. سطح معناداری 0/05>p در نظر گرفته شد.
نتایج: سطح IL-1β نخاعی در گروه کنترل نسبت به گروه سالم به‌طور معناداری بالاتر بود (0/005=p). سطح این شاخص در گروه‌های مکمل رزوراترول (0/011=p)، تمرین هوازی (0/002=p) و تمرین+مکمل (0/016=p) به‌طور معناداری نسبت به گروه کنترل پایین‌تر بود. سطح IL-10 نخاعی در گروه کنترل نسبت به گروه سالم به‌طور معناداری پایین‌تر بود (0/011=p). سطح این شاخص در گروه‌های تمرین هوازی و تمرین هوازی+مکمل نسبت به گروه کنترل افزایش را نشان داد ولی از نظر آماری معنادار نبود (0/05<p).
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد، تمرین هوازی در کنار مصرف رزوراترول می‌تواند تأثیرات مثبتی بر التهاب ناحیه آسیب دیده در اثر آسیب نخاعی داشته باشد و احتمالاً از آسیب‌های ثانویه و عوارض جانبی SCI در ناحیه آسیب دیده نخاع این بیماران جلوگیری نماید.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1402/9/18 | پذیرش: 1403/3/9 | انتشار: 1403/11/15
دریافت: 1402/9/18 | پذیرش: 1403/3/9 | انتشار: 1403/11/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
