مقدمه: گونههای فعال اکسیژن با آسیب به ترکیبات بدن موجب ایجاد بیماری میشوند. از طرف دیگر مقاومت دارویی نیز در جهان تبدیل به مشکلی جدی در درمان عفونتها شده است. گیاه ژینکو (Ginkgo biloba) یک گیاه دارویی با خواص بسیار است. هدف از این پژوهش بررسی فعالیتهای آنتیاکسیدانی و ضدباکتریایی عصارههای برگ ژینکو موجود در ایران است.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، عصارههای آبی، اتانولی (۷۰%) و متانولی (۸۰%) ژینکو تهیه شد. محتوای فنل و فلاونوئید تام با استفاده از روشهای معرف فولین - سیوکالتیو و رنگآمیزی کلرید آلومینیوم مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی فعالیت آنتیاکسیدانی، توانایی عصارهها در مهار رادیکال آزاد DPPH سنجیده شد. همچنین فعالیت ضدباکتریایی آنها در برابر دو سویه باکتری بالینی (Enterococcus faecalis، Listeria monocytogenes) به روش دیسک دیفیوژن تعیین شد. آنالیز دادهها با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و با استفاده از نرمافزارversion 16 SPSS انجام شد و برای مقایسه میانگینهای از آزمون تعقیبی چند دامنهای دانکن استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان دادند که همه عصارههای مورد بررسی دارای ترکیبات فنلی و مخصوصاً فلاونوئیدی قابلتوجهی بودند بهطوری که عصاره متانولی دارای بیشترین ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی و عصاره آبی دارای کمترین مقدار این ترکیبات بود. بیشترین فعالیت آنتیاکسیدانی در غلظت mg/ml ۳۰۰ عصاره متانولی به میزان (P<0.05) 84/73 % و کمترین آن در غلظت mg/ml ۴۰ عصاره آبی به میزان (P<0.05) 18/73 % بود که این نتیجه متناسب با میزان ترکیبات زیستفعال ارزیابی شده عصارهها بود. فعالیت ضدباکتریایی نیز در غلظت ۲۰۰ میکروگرم بر میلیلیتر عصاره متانولی در برابر باکتری Enterococcus faecalis به میزان حداکثر و در غلظت ۵۰ میکروگرم بر میلیلیتر عصاره آبی در برابر باکتری Listeria monocytogenes به میزان حداقل بود، همچنین فعالیت ضدباکتریایی عصارهها به صورت وابسته به غلظت مشاهده شد.
نتیجهگیری: یافتهها حاکی از آن بودند که برگ گیاه ژینکو غنی از ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی است که ممکن است عامل فعالیت آنتیاکسیدانی و ضدباکتریایی قابل توجه آن نیز باشند. بنابراین ژینکو میتواند منبع طبیعی باارزشی از ترکیبات آنتیاکسیدانی و دارویی باشد و لازم است تا مطالعات بیشتری بر روی خواص متنوع این گیاه انجام شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
زیست شناسی دریافت: 1402/6/21 | پذیرش: 1402/9/5 | انتشار: 1402/11/15