دوره 16، شماره 4 - ( زمستان 1387 )                   جلد 16 شماره 4 صفحات 56-51 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Motovali-Bashi M, Kouhkan F, Hojati Z. Decrease in Survival Rate of Colorectal Cancer Patients Due to Insertion of a Single Guanine Base in Promoter Sequences of Matrix Metalloproteinase-1 Gene (in Tehran Population). JSSU 2009; 16 (4) :51-56
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-605-fa.html
متولی باشی مجید، کوه کن فاطمه، حجتی زهره. کاهش میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ در اثر حضور و افزایش تک بازگوانین در توالی پروموتور ژن ماتریکس متالوپروتئیناز-1 (در جمعیت تهران). مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1387; 16 (4) :51-56

URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-605-fa.html


چکیده:   (10637 مشاهده)
مقدمه: افزایش یا کاهش یک نوکلئوتید گوانین در ناحیه 1607- پروموتور آنزیم ماتریکس متالوپروتئیناز-1 باعث ایجاد به ترتیب دو نوع آلل G2 و G1 برای ژن مذکور در جمعیت میگردد. آلل G2 واجد یک جایگاه اتصال اضافی نسبت به آلل G1 جهت اتصال اعضای فاکتورهای رونویسی خانواده ETS میباشد که میتواند به افزایش بیان ژن مذکور منجر گردد. از این رو هدف از مطالعه حاضر ارزیابی نقش تنوع ژنتیکی افزایش نوکلئوتید مذکور با میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ و همچنین فعالیت مهاجرتی سلولهای سرطانی میباشد. روش بررسی: نمونه خون 150 بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ و 100 نمونه کنترل جمعآوری گردید. بیماران به مدت میانگین 25 ماه تحت پیگیری و مراقبت قرار گرفتند (12 تا 36 ماه). DNA استخراج شده از نمونههای خون با روش PCR-RFLP تعیین ژنوتیپ شدند. نتایج: بیماران مبتلا به سرطان کلورکتال به دو گروه متاستازی (M+) و گروه بدون متاستاز (M-) تقسیم شدند. آلل G2 در گروه متاستازی (55%) در مقایسه با گروه کنترل (23%) فراوانی بیشتری نشان داد. آنالیزهای میزان بقا مشخص کرد که میزان بقای کلی 3 ساله برای بیماران غیرمتاستازی (M-) واجد ژنوتیپ های هموزیگوت و هتروزیگوت G1 برابر با 81% و برای افراد هموزیگوت G2 برابر با 66% میباشد (04/0P=). میزان بقای وابسته به سرطان به ترتیب برابر با 90% و 71% (01/0P=) و میزان بقای بدون ظهور بیماری نیز به ترتیب برابر با 73% و52% (001/0P=) به دست آمد. نتیجهگیری: مطابق نتایج به دست آمده افراد واجد ژنوتیپهای دارای حداقل یک آلل G1، میزان بقای وابسته به سرطان بیشتری نسبت به افراد فاقد این آلل از خود نشان میدهند.
متن کامل [PDF 210 kb]   (30205 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1388/11/5 | انتشار: 1387/10/26

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به ماهنامه علمی پ‍ژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | SSU_Journals

Designed & Developed by : Yektaweb