مقدمه: بیماری پارکینسون، اختلالی پیشرونده و مزمن است که جزء سریعترین رشد شیوع در میان بیماریهای نورولوژیک در دنیاست. مشکل اصلی بیماران از بین رفتن سلولهای سازنده دوپامین در سیستم عصبی آنها است که علائمی مثل لرزش، کندی حرکات، اختلال راه رفتن و بیثباتی وضعیتی را برای بیماران ایجاد میکند. بیماری پارکینسون با تاثیر روی دستگاه عصبی-عضلانی و نیز دریافت و پردازش حس محیطی میتواند منجر به بیثباتی وضعیتی و افتادن بیماران شود. درمانها شامل دارودرمانی، الکتروتراپی و روشهای جدید تحریک مغز و تمرین درمانی است. دارودرمانی مهمترین بخش درمان اما همراه با عوارضی برای بیماران است. از الکتروتراپی و تمرین درمانی برای درمان اختلالات حرکتی بیماران استفاده زیادی شده است. این مطالعه مروری روایتی بر آن است تا با ذکر انواع روشهای دارودرمانی و الکتروتراپی، بر تمرین درمانی برای کاهش اختلالات حرکتی بیماران پارکینسون تمرکز کند.
نتیجهگیری: تمرینات کششی، مقاومتی، انجام حرکات یوگا و تایچی و همچنین استفاده از سیستم واقعیت مجازی شاخصهایی نظیر کاهش جابجایی مرکز فشار حین ایستادن، افزایش سرعت گام برداشتن، بهبود کیفیت زندگی و کاهش دفعات افتادن را به همراه داشته است.
نوع مطالعه:
مروری |
موضوع مقاله:
بیماریهای مغز و اعصاب دریافت: 1401/7/30 | پذیرش: 1401/10/17 | انتشار: 1402/2/15