دوره 30، شماره 5 - ( مرداد 1401 )
جلد 30 شماره 5 صفحات 4860-4851 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bagherpour Tabalvandani M M, Fadaei Chafy M R, Elmieh A. Evaluation of Morphological Changes in Muscle Fibers and Neuronal Terminals of Motor Neurons in Male Rats from Childhood to Old Age. JSSU 2022; 30 (5) :4851-4860
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5667-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5667-fa.html
باقرپور طبالوندانی محمد مهدی، فدائی چافی محمد رضا، علمیه علیرضا. بررسی تغییرات مورفولوژیک تارهای عضلانی و پایانه‌های عصبی نورون حرکتی موش‌های صحرایی نر از کودکی تا پیری. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1401; 30 (5) :4851-4860
چکیده: (1141 مشاهده)
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر گذر زمان و سن بر تغییرات مورفولوژیک موش‌های صحرایی نر بود.
روش بررسی: برای انجام این مطالعه تجربی ، 15 سر موش صحرایی‌نر نژاد ویستار در سه رده سنی 2 هفته‌ای (150 – 100 گرم)، 6 هفته‌ای (250 – 220 گرم) و 96 هفته‌ای (320 – 280 گرم) به مدت شش هفته در آزمایشگاه بافت و ژن پاسارگاد تهران نگهداری شدند و 48 ساعت پس از آن قربانی و عضله نعلی استخراج گردید. اندازه‌گیری سطح مقطع و تعداد تارهای عضلانی توسط میکروسکوپ نوری انجام گرفت. به منظور اندازه‌گیری پروتئین‌های sema3a وNCAM تارهای عضلانی، از روش ایمونوهیستوشیمیایی استفاده شد. برای تعیین تفاوت بین گروه‌ها از تحلیل واریانس یک طرفه با آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی‌داری 0/05≥p استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری توسط نرم افزار Prism5 انجام شد.
نتایج: نتایج نشان داد که تفاوت معنی‌دار در سطح مقطع تارهای عضلانی بین رده سنی کودک و جوان (0/01=p)، کودک و سالمند (0/049=p) و جوان و سالمند (0/049=p) وجود دارد. هم‌چنین کاهش معنی‌دار در تعداد تارهای عضلانی در رده سنی سالمند نسبت به کودک (0/012=p) و سالمند به جوان (0/001=p) وجود داشت. و بیان پروتئین sema3a با گذر زمان بین رده های سنی کودک و جوان (0/048=p)، کودک و سالمند (0/0001=P) و جوان و سالمند (0/0001=P) افزایش معنی‌داری داشت. و نیز بیان پروتئین NCAM با توجه به گذر زمان در سه رده سنی کودک و جوان (0/048=p)، کودک و کنترل (0/0001=p) و جوان و سالمند (0/001=p) کاهش معنی‌داری داشت.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که با افزایش رشد از کودکی به جوانی هایپرتروفی افزایش و در سالمندی کاهش می‌یابد. و روند هایپرپلازی با افزایش سن کاهش خواهد داشت. و هم‌چنین پروتئین‌های درگیر در رشد آکسونی بر اثر رشد، کاهش و پروتئین‌های تخریب کننده اعصاب نیز افزایش می‌یابد.
روش بررسی: برای انجام این مطالعه تجربی ، 15 سر موش صحرایی‌نر نژاد ویستار در سه رده سنی 2 هفته‌ای (150 – 100 گرم)، 6 هفته‌ای (250 – 220 گرم) و 96 هفته‌ای (320 – 280 گرم) به مدت شش هفته در آزمایشگاه بافت و ژن پاسارگاد تهران نگهداری شدند و 48 ساعت پس از آن قربانی و عضله نعلی استخراج گردید. اندازه‌گیری سطح مقطع و تعداد تارهای عضلانی توسط میکروسکوپ نوری انجام گرفت. به منظور اندازه‌گیری پروتئین‌های sema3a وNCAM تارهای عضلانی، از روش ایمونوهیستوشیمیایی استفاده شد. برای تعیین تفاوت بین گروه‌ها از تحلیل واریانس یک طرفه با آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی‌داری 0/05≥p استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری توسط نرم افزار Prism5 انجام شد.
نتایج: نتایج نشان داد که تفاوت معنی‌دار در سطح مقطع تارهای عضلانی بین رده سنی کودک و جوان (0/01=p)، کودک و سالمند (0/049=p) و جوان و سالمند (0/049=p) وجود دارد. هم‌چنین کاهش معنی‌دار در تعداد تارهای عضلانی در رده سنی سالمند نسبت به کودک (0/012=p) و سالمند به جوان (0/001=p) وجود داشت. و بیان پروتئین sema3a با گذر زمان بین رده های سنی کودک و جوان (0/048=p)، کودک و سالمند (0/0001=P) و جوان و سالمند (0/0001=P) افزایش معنی‌داری داشت. و نیز بیان پروتئین NCAM با توجه به گذر زمان در سه رده سنی کودک و جوان (0/048=p)، کودک و کنترل (0/0001=p) و جوان و سالمند (0/001=p) کاهش معنی‌داری داشت.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که با افزایش رشد از کودکی به جوانی هایپرتروفی افزایش و در سالمندی کاهش می‌یابد. و روند هایپرپلازی با افزایش سن کاهش خواهد داشت. و هم‌چنین پروتئین‌های درگیر در رشد آکسونی بر اثر رشد، کاهش و پروتئین‌های تخریب کننده اعصاب نیز افزایش می‌یابد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی
دریافت: 1400/11/3 | پذیرش: 1401/2/11 | انتشار: 1401/5/15
دریافت: 1400/11/3 | پذیرش: 1401/2/11 | انتشار: 1401/5/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
