دوره 30، شماره 7 - ( مهر 1401 )
جلد 30 شماره 7 صفحات 5052-5042 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Dehghani K, Panabadi A A, Salmani N. Evaluating the Effect of First Skin to Skin Contact Father with Premature Infants Admitted to their Anxiety. JSSU 2022; 30 (7) :5042-5052
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5646-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5646-fa.html
دهقانی خدیجه، پنابادی علی اصغر، سلمانی نیر. بررسی تاثیر ایجاد اولین تماس پوستی پدران با نوزاد نارس بستری بر میزان اضطراب آن ها. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1401; 30 (7) :5042-5052
چکیده: (473 مشاهده)
مقدمه: با تولد نوزاد نارس، پدران نیز اضطراب بالایی را تجربه می‌کنند که کمتر مورد توجه و تحقیق قرار گرفته‌اند. در راستای مراقبت متمرکز برخانواده این تحقیق با هدف تعیین تاثیر اولین تماس پوستی پدران با نوزاد نارس بستری بر میزان اضطراب آنها انجام گردید.
روش بررسی: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی، با دو گروه آزمون و کنترل بود. 72 پدر نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بیمارستان شهدای کارگر انتخاب شدند. در گروه آزمون تماس پوستی پدران با نوزادان آنها به مدت نیم ساعت برقرار شد. در گروه کنترل مداخله‌ای صورت نگرفت. میزان اضطراب گروه آزمون و کنترل قبل و بعد از مداخله با استفاده از پرسش‌نامه اضطراب اسپیل برگرتعیین گردید. اطلاعات جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری تی تست و کای اسکوئر در نرم‌افزار SPSS version 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: قبل از مداخله در گروه آزمون میانگین نمره اضطراب خصیصه‌ای (16/26± 54/28) و موقعیتی (14/66± 50/36) و در گروه کنترل به ترتیب (14/48±59/81) و (15/41±58/86) بود که از نظر آماری تفاوت معنی‌داری وجود نداشت ولی بعد از مداخله میانگین اضطراب خصیصه‌ای (10/1±47/92) و موقعیتی (9/7±48/47) گروه آزمون نسبت به میاانگین نمرات اضطراب خصیصه‌ای (14/65±57/72) و موقعیتی (14/16±62/47) گروه کنترل کاهش یافت که از نظر آماری تفاوت معنی‌داری را نشان داد (0/05>p).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق، ایجاد اولین تماس پوستی باعث کاهش میزان اضطراب در پدران نوزاد نارس می‌شود.
روش بررسی: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی، با دو گروه آزمون و کنترل بود. 72 پدر نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بیمارستان شهدای کارگر انتخاب شدند. در گروه آزمون تماس پوستی پدران با نوزادان آنها به مدت نیم ساعت برقرار شد. در گروه کنترل مداخله‌ای صورت نگرفت. میزان اضطراب گروه آزمون و کنترل قبل و بعد از مداخله با استفاده از پرسش‌نامه اضطراب اسپیل برگرتعیین گردید. اطلاعات جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری تی تست و کای اسکوئر در نرم‌افزار SPSS version 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: قبل از مداخله در گروه آزمون میانگین نمره اضطراب خصیصه‌ای (16/26± 54/28) و موقعیتی (14/66± 50/36) و در گروه کنترل به ترتیب (14/48±59/81) و (15/41±58/86) بود که از نظر آماری تفاوت معنی‌داری وجود نداشت ولی بعد از مداخله میانگین اضطراب خصیصه‌ای (10/1±47/92) و موقعیتی (9/7±48/47) گروه آزمون نسبت به میاانگین نمرات اضطراب خصیصه‌ای (14/65±57/72) و موقعیتی (14/16±62/47) گروه کنترل کاهش یافت که از نظر آماری تفاوت معنی‌داری را نشان داد (0/05>p).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق، ایجاد اولین تماس پوستی باعث کاهش میزان اضطراب در پدران نوزاد نارس می‌شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
