دوره 13، شماره 5 - ( زمستان 1384 )
جلد 13 شماره 5 صفحات 24-19 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Besharati M, Miratashi A, Shoja M, Ezoddini - Ardakani F. Prevalence and causes of low vision and blindness in the blind population supported by the Yazd Welfare Organization. JSSU 2006; 13 (5) :19-24
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-559-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-559-fa.html
بشارتی محمدرضا، میرآتشی علی محمد، شجاع محمد رضا، عزالدینی اردکانی فاطمه. شیوع و علل نابینایی و کم‌بینایی در نابینایان تحت پوشش سازمان بهزیستی یزد. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1384; 13 (5) :19-24
چکیده: (11367 مشاهده)
مقدمه: تعداد زیادی افراد کم بینا و نابینا در سراسر دنیا وجود دارند و اطلاعات شیوع کم بینایی و نابینایی در بسیاری از نقاط دنیا وجود دارد .در سال 1995 سازمان بهداشت جهانی (WHO) تخمین زد که 1/37 میلیون نفر نابینا در دنیا وجود دارد. متعاقباً گزارش شد که 110 میلیون نفر اختلالات شدید بینایی دارند که در ریسک بالای نابینایی قرار دارند. تخمین زده می شود که سالانه حدود 2 میلیون نفر نابینا در جهان اضافه می شوند.جهت بررسی علل منجر به کم بینایی و نابینایی در جامعه نابینایان تحت پوشش سازمان بهزیستی یزد این مطالعه صورت گرفت.
روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی و به روش study Case Series بود که جمع آوری نمونه ها از بهمن ماه 81 تا مهر ماه 82 به مدت 9 ماه به طول انجامید. جامعه مورد بررسی 109 نفر بیماران دارای اختلال بینایی جامعه نابینایان تحت پوشش سازمان بهزیستی شهرستان یزد می باشند. اطلاعات براساس روش استاندارد در پرسشنامه مربوطه جمع آوری و تکمیل گردید و با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل و از تست آماری مجذور کای استفاده گردید.
نتایج: از 109 بیمار مورد بررسی 73 مورد (67%) مذکر و 36 مورد (33%) مؤنث بودند. حداقل سن در جامعه مورد بررسی یک ماه و حداکثر سن 60 سال و میانگین سنی 6/24 سال با انحراف معیار 5/10 می باشد. بیش از نیمی از موارد نابینایی (2/53%) در سن زیر یکسالگی قابل تشخیص می باشد. 79 مورد (1/88%) از نظر قانونی نابینا تلقی می شدند. شایع ترین نوع بیماری منجر به نابینایی و کم بینایی در جامعه مورد بررسی رتینیت پیگمانتر 1/32% و پس از آن دیس ژنزی گلوب 5/16% می باشد.
نتیجه گیری: علل منجر به نابینایی و کم بینایی به ترتیب شیوع شامل رتینیت پیگمانتر، دیس ژنزی گلوب و کاتاراکت و گلوکوم بوده است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
