مقدمه: اهمیت و ضرورت پیشگیری از بروز این بیماریها به منظور حفظ و گسترش سلامتی، توجه بسیاری از پژوهشگران را به روشهای پیشگیری از بروز آسیبهای قلبیعروقی معطوف داشته است. تاثیرات متابولیک کاهش توده عضلانی ناشی از فرآیند طبیعی پیری با کاهش فعالیت عضلانی ایجاد شده و منجر به شیوع بالای چاقی، مقاومت به انسولین، دیابت نوع 2، اختلال چربی خون و بیماریهای قلبیعروقی میگردد. این عوامل خطرساز موجب اختلال در ساختار قلبیعروقی نظیر انفارکتوس قلبی، سفتی شریانی و اختلال عملکرد اندوتلیال و غیره میگردند. همچنین پژوهشها نشان میدهدکه قدرت عضلانی با تمام عوامل ایجاد کننده مرگ و شیوع نشانگان متابولیک نسبت عکس دارد. بنابراین هدف از این مطالعه ارائه روشهای تمرین مقاومتی ایمن برای بیماران قلبی عروقی میباشد.
نتیجهگیری: فعالیت مقاومتی در پیشگیری و یا معکوس نمودن تغییرات عملکردی، مورفولوژیکی و ساختاری قلب مؤثر میباشد. تحقیقات نشان میدهد که تمرین مقاومتی از کاهش توده و عملکرد عضلانی جلوگیری میکند. این موضوع میتواند کاهش عملکردی ناشی از پیری و بیماری را نیز جبران نماید. به دلیل اینکه روشهای تمرین مقاومتی متنوع هستند و با مشکلات فراوان روششناسی همراه هستند، مطالعه تاثیر فعالیت و تمرین ورزشی مقاومتی در بیماران قلبیعروقی همیشه بحث برانگیز بوده است. این مقاله یافتههای تحقیقات قبلی را که اثرات تعامل بین فعالیت حاد ورزشی و تمرین در بیماران قلبیعروقی را مرور و نتیجهگیری مینماید و در نهایت اصول تجویز تمرین مقاومتی در این بیماران را بیان میکند. بهطور کلی این مطالعه بیان میکند که اجرای تمرین مقاومتی حتی برای بیماران مبتلا به CHF سودمند میباشد.
نوع مطالعه:
مروری |
موضوع مقاله:
قلب دریافت: 1400/3/3 | پذیرش: 1400/6/7 | انتشار: 1400/8/10