دوره 28، شماره 11 - ( بهمن 1399 )                   جلد 28 شماره 11 صفحات 3177-3164 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mirza Ahmadi B, Talkhabi M, Rajabi S. Applications of Small Molecules in Muscle Tissue Engineering. JSSU 2021; 28 (11) :3164-3177
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5166-fa.html
میرزا احمدی بهناز، تلخابی محمود، رجبی سارا. کاربرد کوچک مولکول‌ها (Small molecules) در مهندسی بافت عضله اسکلتی. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1399; 28 (11) :3164-3177

URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5166-fa.html


چکیده:   (2232 مشاهده)
مقدمه: حدود 40% از وزن بدن انسان را بافت عضله اسکلتی تشکیل می‌دهد. سالانه صدها نفر دچار از دست رفتن بافت عضلانی به ‌عللی چون بیماری، جنگ و تصادف‌ها می‌شوند که این مسئله می‌تواند منجر به اختلال در اعمالی مانند تنفس و حرکت و زندگی اجتماعی فرد شود. تاکنون روش‌هایی چون دارو‌درمانی، سلول درمانی و پیوند بافت برای کنترل آسیب‌های بافت عضلانی و بازسازی آن مورد مطالعه قرار گرفته است. اگرچه در حال حاضر روش درمانی مشخص و کارآمدی برای درمان آسیب‌های عضلانی وجود ندارد و بسیاری از بیماران شدت ضایعات عضلانی با افزایش سن بیشتر می‌شود. بنابراین تحقیق برای پیداکردن رویکردهای درمانیِ جدید و کارآمد برای ترمیم عضله یکی از مباحث مهم در علوم پایه و پزشکی می‌باشد. مهندسی بافت یکی از روش‌های امیدوار‌کننده و نوین در ترمیم بافت عضله اسکلتی در نظر گرفته می‌شود که نوید ساخت بافت‌های عضلانی عملکردی، ساخت مدل‌ مناسب جهت پزشکی شخص محور و مدل پژوهشی برای تحقیقات پایه را می‌دهد. فاکتورهای القایی در کنار زیست مواد و سلول، عناصر اصلی مهندسی بافت هستند. این فاکتورها معمولاً به ‌واسطه مکانیزم‌های اپی‌ژنتیکی و تاثیر بر مسیرهای پیام‌رسانی باعث القاء تکثیر، تمایز و مهاجرت سلول‌های مورد استفاده در مهندسی بافت عضله شده و ساخت یک بافت عضلانی در شرایط آزمایشگاهی را تسریع می‌کنند. به‌ تازگی، کوچک مولکول‌ها نیز به‌صورت مستقل (به‌جای فاکتورهای رشد) و یا در کنار فاکتورهای رشد در مهندسی بافت عضله به‌کار رفته‌اند. از آنجایی‌که کوچک مولکول‌ها پاسخ ایمنی ایجاد نکرده، به ‌آسانی وارد سلول شده و هدف مولکولی مشخصی دارند و لذا به‌عنوان فاکتورهای القاییِ مناسب در مهندسی بافت، مورد توجه قرار گرفته‌اند.
نتیجه‌گیری: به‌طورکلی کوچک مولکول‌های موثر در مهندسی بافت عضله می‌توانند با حالت‌های مختلف زیست مواد (هیدروژل، بافت سلول‌زدایی شده و داربست‌های سنتزی) به‌کار روند و قابلیت استفاده در شرایط In vivo  و In vitro را دارند و در نتیجه باعث تولید بافت عضلانی با کارآیی بالاتر شده، و هزینه تولید بافت عضله را کاهش داده که این مسئله به پیشبرد اهداف درمانی مهندسی بافت عضله کمک می‌کند. در این مقاله، مهندسی بافت عضله اسکلتی و نقش کوچک مولکول‌ها در آن مورد بررسی قرار گرفته است.
متن کامل [PDF 1091 kb]   (820 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (1862 مشاهده)  
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: زیست شناسی
دریافت: 1399/3/18 | پذیرش: 1399/5/27 | انتشار: 1399/11/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به ماهنامه علمی پ‍ژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | SSU_Journals

Designed & Developed by : Yektaweb