دوره 28، شماره 5 - ( مرداد 1399 )
جلد 28 شماره 5 صفحات 2672-2660 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rokhsati S, Souri R, Shabkhiz F, Rabbani S, Shahsavari Z. Effect of High Intensity Interval Training on the Level of Atrial Fibrillation, Fibroblast Growth Factor 23 and Klotho Protein in Male Rats with Renal Failure. JSSU 2020; 28 (5) :2660-2672
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5115-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5115-fa.html
رخصتی سینا، سوری رحمان، شب‌خیز فاطمه، ربانی شهرام، شهسواری زهرا. تاثیر تمرینات تناوبی پر شدت بر میزان فیبریلاسیون دهلیزی، فاکتور رشدی فیبروبلاستی 23 و پروتئین Klotho در رت‌های نر مبتلا به نارسایی کلیوی. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1399; 28 (5) :2660-2672
چکیده: (1976 مشاهده)
مقدمه: مشکلات قلبی- عروقی و فیبریلاسیون دهلیزی یکی از شایع‌ترین عوارض ثانویه در بیماران همودیالیزی می‌باشد. هدف از این تحقیق بررسی نقش تمرین تناوبی پر شدت بر میزان فیبریلاسیون دهلیزی، فاکتور رشدی فیبروبلاستی 23 و پروتئین کلوتو در رت‌های مبتلا به بیمار کلیوی می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی 30 موش صحرایی نر ویستار (8-7 هفته) به‌طور تصادفی در سه‌گروه تمرین، کنترل و شم تقسیم شده است. موش‌های گروه تمرین و کنترل بعد از ایجاد عارضه کلیوی از طریق روش جراحیNx 5/6 وارد پروتکل تحقیق شدند. پروتکل تمرینی به صورت تمرینات تناوبی پر شدت (85% حداکثر اکسیژن مصرفی) بر روی تردمیل 8 هفته و در هر هفته 3 جلسه انجام شد. فیبریلاسیون دهلیزی، فاکتور رشدی فیبروبلاستی 23، پروتئین کلوتو و دیگر پارامترهای درگیر در انتهای پروتکل در هر سه گروه اندازه گیری شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار16 version SPSS و از طریق آزمون تحلیل واریانس یک راهه و از آزمون تعقیبی بونفرونی برای بررسی تفاوت بین گروهی در سطح 0/05> P استفاده شد.
نتایج: تمرین تناوبی توانست در میزان فیبریلاسیون دهلیزی بین گروه تمرین و کنترل تفاوت معنی‌دار ایجاد کند (0/05P<). پروتئین کلوتو نیز در گروه تمرین افزایش معنی‌داری نسبت به گروه کنترل داشت. با این حال فاکتور رشدی فیبروبلاستی 23 بین گروه تمرین و کنترل از تفاوت معنی‌داری برخوردار نبود (0/05P>).
نتیجه‌گیری: تمرینات تناوبی پر شدت توانست بر فیبریلاسیون دهلیزی ایجاد شده در بیماران کلیوی اثر کاهشی موثری داشته باشد. با این حال در روند این بهبود تغییرات فاکتور رشدی فیبروبلاستی 23 و فاکتورهای وابسته به آن کم‌تر و نقش پروتئین کلوتو دارای تاثیر بسزایی می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی 30 موش صحرایی نر ویستار (8-7 هفته) به‌طور تصادفی در سه‌گروه تمرین، کنترل و شم تقسیم شده است. موش‌های گروه تمرین و کنترل بعد از ایجاد عارضه کلیوی از طریق روش جراحیNx 5/6 وارد پروتکل تحقیق شدند. پروتکل تمرینی به صورت تمرینات تناوبی پر شدت (85% حداکثر اکسیژن مصرفی) بر روی تردمیل 8 هفته و در هر هفته 3 جلسه انجام شد. فیبریلاسیون دهلیزی، فاکتور رشدی فیبروبلاستی 23، پروتئین کلوتو و دیگر پارامترهای درگیر در انتهای پروتکل در هر سه گروه اندازه گیری شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار16 version SPSS و از طریق آزمون تحلیل واریانس یک راهه و از آزمون تعقیبی بونفرونی برای بررسی تفاوت بین گروهی در سطح 0/05> P استفاده شد.
نتایج: تمرین تناوبی توانست در میزان فیبریلاسیون دهلیزی بین گروه تمرین و کنترل تفاوت معنی‌دار ایجاد کند (0/05P<). پروتئین کلوتو نیز در گروه تمرین افزایش معنی‌داری نسبت به گروه کنترل داشت. با این حال فاکتور رشدی فیبروبلاستی 23 بین گروه تمرین و کنترل از تفاوت معنی‌داری برخوردار نبود (0/05P>).
نتیجه‌گیری: تمرینات تناوبی پر شدت توانست بر فیبریلاسیون دهلیزی ایجاد شده در بیماران کلیوی اثر کاهشی موثری داشته باشد. با این حال در روند این بهبود تغییرات فاکتور رشدی فیبروبلاستی 23 و فاکتورهای وابسته به آن کم‌تر و نقش پروتئین کلوتو دارای تاثیر بسزایی می‌باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1399/1/18 | پذیرش: 1399/5/10 | انتشار: 1399/5/10
دریافت: 1399/1/18 | پذیرش: 1399/5/10 | انتشار: 1399/5/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
