دوره 29، شماره 3 - ( خرداد 1400 )
جلد 29 شماره 3 صفحات 3610-3599 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Alinejad M, Barari A, Abbasi Daloii A, Farzanegi P. Effect of Endurance Training and Stem Cell on Fgf2 and Mmp13 Gene Expression in Knee Tissue of Rats with Osteoarthritis. JSSU 2021; 29 (3) :3599-3610
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5113-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5113-fa.html
علی‌نژاد مهناز، براری علیرضا، عباسی دلویی آسیه، فرزانگی پروین. اثر تمرینات استقامتی و تزریق سلول‌های بنیادی بر بیان ژنFGF2 وMMP13 در بافتزانو موش‌های مبتلا به استئوآرتریت. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1400; 29 (3) :3599-3610
چکیده: (1360 مشاهده)
مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تمرینات استقامتی و مصرف سلول‌های بنیادی بر بیان ژن FGF2 و MMP13 در بافتزانو موش‌های مبتلا به استئوآرتریت زانو می‌باشد.
روش بررسی: نوع مطالعه از نوع تجربی است. موش‌های صحرایی‌نر ویستار به‌صورت تصادفی به 5 گروه شامل گروهای: کنترل–سالم،کنترل– بیمار، بیمار– سلول بنیادی، بیمار– تمرین و بیمار– ورزش – سلول بنیادی تقسیم شدند. برنامه تمرین شامل 30 دقیقه دویدن روی تردمیل بدون شیب و با سرعت 16 متر در دقیقه برای هفته اول بود و هر هفته یک متر بر دقیقه اضافه شد. موش‌های صحرایی MSCs را از طریق تزریق داخل سلولی 106*1 سلول/کیلوگرم دریافت کردند. بیان ژن FGF2 و MMP13از طریق روشReal Time PCR اندازگیری شد. از روش آنالیز واریانس یک راهه و در صورت مشاهده تفاوت معنی‌دار آماری از آزمون تعقیبی توکی برای تعیین تفاوت بین گروه‌ها استفاده شد.کلیه عملیات آماری با استفاده از نرم‌افزار version 16 SPSS انجام شد.
نتایج: تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که تمرینات بدنی و درمان با سلول‌های بنیادی بر بیان ژنFGF2 و MMP-13 در موش‌های مبتلا به استئوآرتریت در گروه‌های مختلف افزایش معنی‌داری داشت (0.000p<). هم‌چنین با استفاده از آزمون تعقیبی توکی تفاوت سطح تغییرات FGF2 در گروه‌های تمرین- بنیادی نسبت به گروه تمرین و گروه سالین تفاوت معنی‌داری وجود داشت(0.0001p<). هم‌چنین با استفاده از آزمون تعقیبی توکی تفاوت MMP-13بین گروه کنترل با گروه سالین، گروه تمرین و بنیادی با تمرین- بنیادی و گروه سالین با گروه تمرین تفاوت معنی‌داری وجود داشت (0.0001p<).
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که سطوح FGF2 و MMP13 در بافت غضروف موش‌های مبتلا به استئوارتریت افزایش داشت و تمرینات استقامتی و درمان با سلول‌های بنیادی موجب کاهش در سطح فاکتورهای مورد نظر شد.
روش بررسی: نوع مطالعه از نوع تجربی است. موش‌های صحرایی‌نر ویستار به‌صورت تصادفی به 5 گروه شامل گروهای: کنترل–سالم،کنترل– بیمار، بیمار– سلول بنیادی، بیمار– تمرین و بیمار– ورزش – سلول بنیادی تقسیم شدند. برنامه تمرین شامل 30 دقیقه دویدن روی تردمیل بدون شیب و با سرعت 16 متر در دقیقه برای هفته اول بود و هر هفته یک متر بر دقیقه اضافه شد. موش‌های صحرایی MSCs را از طریق تزریق داخل سلولی 106*1 سلول/کیلوگرم دریافت کردند. بیان ژن FGF2 و MMP13از طریق روشReal Time PCR اندازگیری شد. از روش آنالیز واریانس یک راهه و در صورت مشاهده تفاوت معنی‌دار آماری از آزمون تعقیبی توکی برای تعیین تفاوت بین گروه‌ها استفاده شد.کلیه عملیات آماری با استفاده از نرم‌افزار version 16 SPSS انجام شد.
نتایج: تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که تمرینات بدنی و درمان با سلول‌های بنیادی بر بیان ژنFGF2 و MMP-13 در موش‌های مبتلا به استئوآرتریت در گروه‌های مختلف افزایش معنی‌داری داشت (0.000p<). هم‌چنین با استفاده از آزمون تعقیبی توکی تفاوت سطح تغییرات FGF2 در گروه‌های تمرین- بنیادی نسبت به گروه تمرین و گروه سالین تفاوت معنی‌داری وجود داشت(0.0001p<). هم‌چنین با استفاده از آزمون تعقیبی توکی تفاوت MMP-13بین گروه کنترل با گروه سالین، گروه تمرین و بنیادی با تمرین- بنیادی و گروه سالین با گروه تمرین تفاوت معنی‌داری وجود داشت (0.0001p<).
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که سطوح FGF2 و MMP13 در بافت غضروف موش‌های مبتلا به استئوارتریت افزایش داشت و تمرینات استقامتی و درمان با سلول‌های بنیادی موجب کاهش در سطح فاکتورهای مورد نظر شد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1399/1/14 | پذیرش: 1400/3/10 | انتشار: 1400/3/10
دریافت: 1399/1/14 | پذیرش: 1400/3/10 | انتشار: 1400/3/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
