مقدمه: خودارزیابی یکی از روشهای محک دانش آموختگان دندانپزشکی از مهارتهای کسب شده میباشد و نقاط قوت و ضعف دانشجو و نظام آموزشی موجود را مشخص میکند. این مطالعه با هدف بررسی دیدگاه دانشجویان ترم آخر دانشکده دندانپزشکی قزوین از مهارتهای کسب شده بالینی بر اساس برنامه آموزش انجام شد.
روش بررسی: نوع مطالعه، توصیفی-مقطعی بود. در این مطالعه میزان مهارت بالینی دانشجویان ترم آخر دندانپزشکی با استفاده از پرسشنامهای شامل 45 سؤال (از مهارتهای 9 بخش بالینی) مورد بررسی قرار گرفت. دادهها توسط نرمافزارSPSS version 16 با استفاده از آزمون T-test پیرسون مورد آنالیز قرار گرفت.
نتایج: 24 دانشآموز (10 نفر مرد و 14 نفر زن) وارد مطالعه شدند. بهطورکلی میانگین دانشجویان (از 5 نمره) 0/3 ±3/41 بود که در سطح خوب قرار داشت. توانایی دانشجویان در بخشهای مختلف تفاوت معناداری داشت (0/000P=). بالاترین توانایی در بخش اندودنتیکس و کمترین توانایی در بخش بیماریهای دهان و تشخیص بود. تفاوت معناداری در مجموع تواناییها بین مردان و زنان یافت نشد، اما توانایی زنان در بخش اندودنتیکس بالاتر از مردان بود (0/002P=).
نتیجهگیری: سطح توانایی دانشجویان از دیدگاه خودشان در این مطالعه در سطح خوب بود. همچنین تفاوت در مهارتها در بخشهای آموزشی بین دختران و پسران مشاهده شد. نتایج این مطالعه میتواند در ارزیابی نقاط قوت و ضعف و برنامهریزی جهت ارتقا آموزش در دانشکده دندانپزشکی قزوین مورد استفاده قرار گیرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش پزشکی دریافت: 1398/10/22 | پذیرش: 1400/6/10 | انتشار: 1400/6/10