دوره 28، شماره 2 - ( اردیبهشت 1399 )
جلد 28 شماره 2 صفحات 2362-2351 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rahmani M R, Allahtavakoli M. Effect of Hypothermia by JZL-184 on Muscle Strength and Sensory-Motor Dysfunction in Permanent Middle Cerebral Artery Ischemia Model in Male Mice. JSSU 2020; 28 (2) :2351-2362
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5040-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5040-fa.html
رحمانی محمدرضا، الله توکلی محمد. بررسی اثر هیپوترمی ناشی از JZL-184 بر روی اختلال توان عضلانی و حسی - حرکتی در مدل ایسکمی دائمی شریان مغزی میانی در موش سوری نر. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1399; 28 (2) :2351-2362
چکیده: (2174 مشاهده)
مقدمه: در حال حاضر، روش درمانی مؤثری برای سکته مغزی وجود ندارد. شواهد بالینی قوی برای فواید هیپوترمی در محافظت نورونی وجود دارد، از این رو، مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر هیپوترمی خفیف به‌صورت غیرتهاجمی توسط JZL-184 بر عملکرد رفتاری در موشهای مبتلا به سکته مغزی انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی 40 سر موش سوری‌نر در 5 گروه با وزن 30 – 25 گرم انجام شد. گروه‌ها به‌ترتیب: 1-گروه سالم 2- گروه کنترل 3 – گروه سکته مغزی + حلال DMSO 4- گروه سکته مغزی+ آسپرین با دوز mg/kg) 40) 5- گروه سکته مغزی+ JZL-184 با دوزmg/kg)16) (8=n) بودند. در خصوص گروه‌های 4،3 و 5 داروها بلافاصله بعد از ایجاد سکته مغزی به‌صورت داخل صفاقی تزریق شدند. قبل از القا سکته (زمان صفر) و بعد از القا سکته مغزی در ساعات 5، 24 و 48 میزان درجه حرارت بدن، آزمونهای رفتاری شامل، توان عضلانی و اختلال حسی – حرکتی بررسی شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارversion 21 SPSS و آزمون آنالیز واریانس دو طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند(P ≤ 0.05) .
نتایج: JZL-184 باعث کاهش درجه حرارت در ساعات 5، 24 و 48 نسبت به گروه کنترل و سالم (p<0.001) شد. تزریق JZL-184 و آسپرین باعث بهبود توان عضلانی و عملکرد حسی-حرکتی (p<0.001) نسبت به گروه کنترل گردید. آسپرین نیز آزمونهای رفتاری را نسبت به گروه کنترل بهبود بخشیده (p<0.01) اما روی درجه حرارت بدن نسبت به گروه سالم در زمان 48 اثری نشان نداد. نمرات آزمونهای رفتاری در زمان 48 در مورد JZL-184 همانند گروه سالم شده.
نتیجه‌گیری: JZL-184 احتمالاً توانسته است با ایجاد هیپوترمی، ناشی از اثرات آگونیستی گیرنده کانابینوئید1(CB1) باعث بهبود عملکرد نورونی شده و در نتیجه، توان عضلانی و عملکرد حسی-حرکتی را بعد از ایسکمی مغزی بهبود دهد.
روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی 40 سر موش سوری‌نر در 5 گروه با وزن 30 – 25 گرم انجام شد. گروه‌ها به‌ترتیب: 1-گروه سالم 2- گروه کنترل 3 – گروه سکته مغزی + حلال DMSO 4- گروه سکته مغزی+ آسپرین با دوز mg/kg) 40) 5- گروه سکته مغزی+ JZL-184 با دوزmg/kg)16) (8=n) بودند. در خصوص گروه‌های 4،3 و 5 داروها بلافاصله بعد از ایجاد سکته مغزی به‌صورت داخل صفاقی تزریق شدند. قبل از القا سکته (زمان صفر) و بعد از القا سکته مغزی در ساعات 5، 24 و 48 میزان درجه حرارت بدن، آزمونهای رفتاری شامل، توان عضلانی و اختلال حسی – حرکتی بررسی شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارversion 21 SPSS و آزمون آنالیز واریانس دو طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند(P ≤ 0.05) .
نتایج: JZL-184 باعث کاهش درجه حرارت در ساعات 5، 24 و 48 نسبت به گروه کنترل و سالم (p<0.001) شد. تزریق JZL-184 و آسپرین باعث بهبود توان عضلانی و عملکرد حسی-حرکتی (p<0.001) نسبت به گروه کنترل گردید. آسپرین نیز آزمونهای رفتاری را نسبت به گروه کنترل بهبود بخشیده (p<0.01) اما روی درجه حرارت بدن نسبت به گروه سالم در زمان 48 اثری نشان نداد. نمرات آزمونهای رفتاری در زمان 48 در مورد JZL-184 همانند گروه سالم شده.
نتیجه‌گیری: JZL-184 احتمالاً توانسته است با ایجاد هیپوترمی، ناشی از اثرات آگونیستی گیرنده کانابینوئید1(CB1) باعث بهبود عملکرد نورونی شده و در نتیجه، توان عضلانی و عملکرد حسی-حرکتی را بعد از ایسکمی مغزی بهبود دهد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
