مقدمه: خصوصیات بالینی بیماری سلیاک، گوناگون هستند. سلیاک به عنوان یک بیماری سیستمیک شناخته شده است که ممکن است درافراد در هر سنی و نژادی بروزکند. علائم و نشانههای کلاسیک شایع شامل اسهال،کاهش وزن واتساع شکم می باشد. بیماری سلیاک دارای مجموعهای از علائم دیگری میباشد که کمتر مورد توجه قرار می گیرد. این تظاهرات عبارتنداز: استئاتوره، یبوست، نفخ، آفت دهان، درد استخوان، آنمی، ویتیلیگو، هیپوکلسمی، هیپوتیروئیدی و تشنج. لذا بر آن شدیم تا شیوع علائم بالینی گوارشی و غیر گوارشی بیماران مبتلا به سلیاک را مورد بررسی قرار دهیم.
روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی می باشد که در سال 1393در کلینیک خاتمالانبیا یزد انجام شده است. در این تحقیق علائم بالینی گوارشی و غیرگوارشی 150 نفر بیمار مبتلا به سلیاک مراجعه کننده به کلینیک خاتمالانبیاء شهر یزد مورد بررسی قرار گرفتند. بیمارانی بهعنوان سلیاک در این مطالعه وارد شدند که هم انتی بادی ضد ترانسگلوتامیناز بافتی مثبت داشتند و هم در بیوپسی اندوسکوپی مخاط دئودنوم درجاتی از آتروفی مخاطی داشتند. پس از جمعآوری دادهها اطلاعات کدگذاری شده وارد نرمافزارSPSS version 22 کرده با استفاده از آزمونهایchi-Square، T و Wilcoxonنتایج تجزیه و تحلیل گردید.
نتایج: نتایج نشان داد که بیماری سلیاک در جامعه مورد مطالعه در زنان 1/3 برابر شایعتر از مردان است. همچنین در بین علائم مورد بررسی، آنمی با 40/67 درصد بیشترین شیوع و تشنج با 0/67 درصد کمترین شیوع را به خود اختصاص دادند. هیپوتیروئیدی با 26 درصد شیوع پس از آنمی بیشترین شیوع را در کل داشت. اسهال با 24/7 درصد بیشترین شیوع را در علائم گوارشی دارد و پس از آنمی و هیپوتیروئیدی در رده سوم بیشترین شیوع قرار دارد.
نتیجهگیری: این تحقیق نشان داد که علائم غیرگوارشی شیوع بالاتری نسبت به علائم گوارشی مثل اسهال، استئاتوره، کاهش وزن، تهوع و استفراغ، درد شکم، نفخ، و آفت دهان در بیماران مبتلا به سلیاک دارد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
بیماری های داخلی دریافت: 1398/2/3 | پذیرش: 1398/5/1 | انتشار: 1399/5/10