دوره 28، شماره 1 - ( فروردین 1399 )
جلد 28 شماره 1 صفحات 2284-2272 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
khoonmirzaie N, Razi Jalali M, Sahriari A, Tabandeh M R. Effect of Conjugation of Activated Glutaraldehyde-Nanochitosan with L-Asparaginase as an Anti Cancer Enzyme on its Stability and Physicochemical Properties. JSSU 2020; 28 (1) :2272-2284
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4869-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4869-fa.html
خون میرزایی نبی الله، راضی جلالی محمد، شهریاری علی، تابنده محمدرضا. بررسی تاثیر الحاق مشتق فعال گلوتارآلدئید- نانوکیتوزان به آنزیم ضد سرطان آسپاراژیناز بر پایداری و ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی آنزیم. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1399; 28 (1) :2272-2284
چکیده: (2202 مشاهده)
مقدمه: آنزیم آسپاراژیناز در درمان تومور‌های وابسته به آسپاراژین به‌ویژه لنفو سارکوم و لوکمی لنفوبلاستیک حاد مورد استفاده قرار می‌گیرد. ناپایداری آنزیم سبب افزایش دفعات تزریق می‌گردد که با واکنش‌های ایمنی بالا همراه می‌باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر الحاق مشتق گلوتار آلدئیدی نانو کیتوزان به آسپاراژیناز بر تغییر ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی آنزیم می‌باشد.
روش بررسی: در این تحقیق تجربی، نانو کیتوزان با استفاده از روش احیا با استیک اسید سنتز و با استفاده از میکروسکوب الکترونی و تجزیه‌گر اندازه ذرات مورد ارزیابی قرار گرفت. تولید مشتق فعال گلوتار آلدئید– نانوکیتوزان با استفاده از استیک اسید 3% صورت گرفت. الحاق مشتق گلوتار آلدئید-نانوکیتوزان به آسپاراژیناز با نسبت‌های مولی 1:2، 1:5، 1:10 و 1:20 در حضور سدیم سیانو بوروهیدرات انجام و بهترین نسبت از نظر باقیمانده فعالیت، به‌منظور ارزیابی های فیزیکو شیمیایی مورد استفاده قرار گرفت. فعالیت آنزیم در دما و pH مختلف، نیمه عمر، پایداری در طول انجماد و مقاومت در برابر پروتئولیز در شرایط آزمایشگاه با استفاده از نرم افزار آماریSPSS نسخه 18 و تست آماری آنالیز واریانس با اندازه‌های تکراری مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج: الحاق مشتق گلوتارآلدئیدی نانوکیتوزان به آنزیم سبب حفظ 70 درصد فعالیت آنزیم گردید. فعالیت آنزیم کانژوگه پس از انجماد و مجاورت با تریپسین بیشتر از آنزیم اصلی بود. دما و pH بهینه آنزیم پس از الحاق با نانو کیتوزان تغییری نداشت اما فعالیت آن در طیف وسیعی از دما و pH حفظ شد.
نتیجه‌گیری: الحاق آنزیم آسپاراژیناز به مشتق گلوتارآلدئید نانوکیتوزان سبب بهبود ماندگاری آنزیم گردید که می‌تواند در تولید اشکال بهینه دارو به‌منظور کاربرد های بالینی نقش داشته باشد.
روش بررسی: در این تحقیق تجربی، نانو کیتوزان با استفاده از روش احیا با استیک اسید سنتز و با استفاده از میکروسکوب الکترونی و تجزیه‌گر اندازه ذرات مورد ارزیابی قرار گرفت. تولید مشتق فعال گلوتار آلدئید– نانوکیتوزان با استفاده از استیک اسید 3% صورت گرفت. الحاق مشتق گلوتار آلدئید-نانوکیتوزان به آسپاراژیناز با نسبت‌های مولی 1:2، 1:5، 1:10 و 1:20 در حضور سدیم سیانو بوروهیدرات انجام و بهترین نسبت از نظر باقیمانده فعالیت، به‌منظور ارزیابی های فیزیکو شیمیایی مورد استفاده قرار گرفت. فعالیت آنزیم در دما و pH مختلف، نیمه عمر، پایداری در طول انجماد و مقاومت در برابر پروتئولیز در شرایط آزمایشگاه با استفاده از نرم افزار آماریSPSS نسخه 18 و تست آماری آنالیز واریانس با اندازه‌های تکراری مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج: الحاق مشتق گلوتارآلدئیدی نانوکیتوزان به آنزیم سبب حفظ 70 درصد فعالیت آنزیم گردید. فعالیت آنزیم کانژوگه پس از انجماد و مجاورت با تریپسین بیشتر از آنزیم اصلی بود. دما و pH بهینه آنزیم پس از الحاق با نانو کیتوزان تغییری نداشت اما فعالیت آن در طیف وسیعی از دما و pH حفظ شد.
نتیجه‌گیری: الحاق آنزیم آسپاراژیناز به مشتق گلوتارآلدئید نانوکیتوزان سبب بهبود ماندگاری آنزیم گردید که می‌تواند در تولید اشکال بهینه دارو به‌منظور کاربرد های بالینی نقش داشته باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
