دوره 27، شماره 6 - ( شهریور 1398 )
جلد 27 شماره 6 صفحات 1611-1602 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Poorshekar S, Firoozfar A, dehghani M, Yassini Ardekani S M, Kalantar S M. Study of the association between DRD2 Gene Ser311Cys and GSTM1 Gene polymorphism in Schizophrenia . JSSU 2019; 27 (6) :1602-1611
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4755-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4755-fa.html
پورشکار ساناز، فیروزفر افسانه، دهقانی محمدرضا، یاسینی سید مجتبی، کلانتر سید مهدی. بررسی ارتباط پلی‌مورفیسم Ser311Cys ژن DRD2 و پلی‌مورفیسم ژن GSTM1 در بیماری اسکیزوفرنی . مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1398; 27 (6) :1602-1611
چکیده: (3300 مشاهده)
مقدمه: اسکیزوفرنی یک اختلال روانی است که یک درصد جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. فاکتورهای محیطی و ژنتیکی در بروز اسکیزوفرنی مؤثرند. دو تا از ژن‌های شناخته شده دخیل در بروز این بیماری DRD2 و GSTM1 می‌باشند.
روش بررسی: این مطالعه مورد–شاهدی، شامل 100 فرد مبتلا به اسکیزوفرنی مراجعه‌کننده به بیمارستان اعصاب و روان یزد بود. هم‌چنین 100 نفر که فاقد بیماری روان‌پزشکی شناخته شده‌ای بودند، به‌عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. پس از استخراج DNA، با استفاده از تکنیک PCR-RFLP، پلی‌مورفیسم Ser311Cys و با استفاده از تکنیک Multiplex PCR، پلی‌مورفیسم حذفی ژن GSTM1 مورد بررسی قرار گرفت. پس از انجام آزمایش‌های مربوطه، و به‌دست آوردن نتایج، تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم‌افزار SPSS Inc., Chicago, IL; Version 16 صورت گرفت. در این بررسی از آزمون آماریChi- Square و رگرسیون لجستیک استفاده شد.
نتایج: تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که توزیع فراوانی ژنوتیپ‌های پلی‌مورفیسم Ser311Cys بین بیماران و افراد سالم معنی‌دار نمی‌باشد (121/0P:) هم‌چنین ارتباطی بین پلی‌مورفیسم حذفی ژن GSTM1 و بیماری اسکیزوفرنی وجود ندارد. به طور کلی توزیع فراوانی ژن حذفی بین بیماران و گروه کنترل معنی‌دار نبود (089/0p= ) و این پلی‌مورفیسم به طور معنی‌داری با علائم ارتباط داشت. (012/0 p= )
نتیجه‌گیری: یافته‌های حاصل از این مطالعه نشان داد که پلی‌مورفیسم Ser311Cys و پلی‌مورفیسم حذفی ژن GSTM1 در بین بیماران مورد مطالعه شایع نبوده که در این خصوص نشان‌دهنده عدم تاثیرگذاری در جمعیت مورد مطالعه است. با این وجود چون جمعیت مورد مطالعه نماینده کل جمعیت ایرانی نمی‌باشد، نیازمند مطالعات وسیع‌تر در جمیت‌های بزرگ‌تر می‌باشد.
روش بررسی: این مطالعه مورد–شاهدی، شامل 100 فرد مبتلا به اسکیزوفرنی مراجعه‌کننده به بیمارستان اعصاب و روان یزد بود. هم‌چنین 100 نفر که فاقد بیماری روان‌پزشکی شناخته شده‌ای بودند، به‌عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. پس از استخراج DNA، با استفاده از تکنیک PCR-RFLP، پلی‌مورفیسم Ser311Cys و با استفاده از تکنیک Multiplex PCR، پلی‌مورفیسم حذفی ژن GSTM1 مورد بررسی قرار گرفت. پس از انجام آزمایش‌های مربوطه، و به‌دست آوردن نتایج، تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم‌افزار SPSS Inc., Chicago, IL; Version 16 صورت گرفت. در این بررسی از آزمون آماریChi- Square و رگرسیون لجستیک استفاده شد.
نتایج: تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که توزیع فراوانی ژنوتیپ‌های پلی‌مورفیسم Ser311Cys بین بیماران و افراد سالم معنی‌دار نمی‌باشد (121/0P:) هم‌چنین ارتباطی بین پلی‌مورفیسم حذفی ژن GSTM1 و بیماری اسکیزوفرنی وجود ندارد. به طور کلی توزیع فراوانی ژن حذفی بین بیماران و گروه کنترل معنی‌دار نبود (089/0p= ) و این پلی‌مورفیسم به طور معنی‌داری با علائم ارتباط داشت. (012/0 p= )
نتیجه‌گیری: یافته‌های حاصل از این مطالعه نشان داد که پلی‌مورفیسم Ser311Cys و پلی‌مورفیسم حذفی ژن GSTM1 در بین بیماران مورد مطالعه شایع نبوده که در این خصوص نشان‌دهنده عدم تاثیرگذاری در جمعیت مورد مطالعه است. با این وجود چون جمعیت مورد مطالعه نماینده کل جمعیت ایرانی نمی‌باشد، نیازمند مطالعات وسیع‌تر در جمیت‌های بزرگ‌تر می‌باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
