دوره 27، شماره 5 - ( مرداد 1398 )
جلد 27 شماره 5 صفحات 1555-1540 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rostamizadeh M, Elmieh A, Rahmaninia F. Effects of aerobic and resistance trainings on relation between blood biochemical parameters and body composition with bone turnover markers in overweight men. JSSU 2019; 27 (5) :1540-1555
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4737-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4737-fa.html
رستمی زاده مهدی، علمیه علیرضا، رحمانی نیا فرهاد. اثر تمرینات هوازی و مقاومتی بر ارتباط بین شاخصهای بیوشیمیایی خون و ترکیب بدن با شاخص بازجذب استخوانی در مردان دارای اضافه‌وزن. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1398; 27 (5) :1540-1555
چکیده: (2872 مشاهده)
مقدمه: سلول‌های درگیر درشکل‌گیری استخوان، متابولیسم گلوکز را تنظیم، ترشح انسولین از سلول‌های بتای پانکراس را افزایش و مقاومت انسولینی محیطی را تعدیل می‌کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر تمرینات هوازی و مقاومتی بر ارتباط شاخصهای بیوشیمیایی خون و ترکیب بدنی با شاخص بازجذب استخوانی در مردان دارای اضافه وزن انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه نیمه‌تجربی، تعداد 36 مرد دارای اضافه وزن با دامنه سنی 35-28 سال به صورت تصادفی به سه گروه تمرین هوازی (11نفر)تمرین مقاومتی (11نفر) و گروه کنترل(14نفر) تقسیم شدند. تمرین هوازی 8 هفته و 3 جلسه در هفته به مدت 60 دقیقه با شدت 55 تا 85 درصد حداکثر ضربان قلب و تمرین مقاومتی 8 هفته و 3جلسه در هفته به مدت 60 دقیقه با 55 تا 75درصد یک تکرار بیشینه انجام شد. ترکیب بدن و نمونه خونی آزمودنیها در ابتدا و انتهای 8 هفته تمرین به صورت ناشتا اخذ و مورد ارزیابی قرارگرفت.تفاوتهای درون‌گروهی با t همبسته و تفاوتهای بین گروهی با آنالیز واریانس یکراهه در نرم‌افزار SPSS نسخه 25 انجام شد.
نتایج: آزمون آماری t همبسته و آنووا یکراهه نشان داد که تمرین هوازی و مقاومتی، باعث کاهش شاخصهای ترکیب بدن(05/0>P)، افزایش سطح سرمی استئوکلسین(001/0=P و0001/0>P) و کاهش معنیدار شاخصهای بیوشیمیایی خون(05/0>P) می‌شود. ضریب همبستگی پیرسون نیز نشان داد که بین استئوکلسین و شاخصهای بیوشیمیایی خون و ترکیب بدنی همبستگی وجود ندارد(05/0>P).
نتیجه‌گیری: نتایج این بررسی نشان داد که ۸ هفته تمرین ورزشی باعث افزایش سطح استئوکلسین می شود که با کاهش در وزن و درصد چربی بدن و بویژه پروفایل لیپیدی همراه است. با این حال، علی رغم تفاوت در میانگین ها، بین تمرین هوازی و مقاومتی از نظر آماری تفاوت معنی داری وجود ندارد.
روش بررسی: در این مطالعه نیمه‌تجربی، تعداد 36 مرد دارای اضافه وزن با دامنه سنی 35-28 سال به صورت تصادفی به سه گروه تمرین هوازی (11نفر)تمرین مقاومتی (11نفر) و گروه کنترل(14نفر) تقسیم شدند. تمرین هوازی 8 هفته و 3 جلسه در هفته به مدت 60 دقیقه با شدت 55 تا 85 درصد حداکثر ضربان قلب و تمرین مقاومتی 8 هفته و 3جلسه در هفته به مدت 60 دقیقه با 55 تا 75درصد یک تکرار بیشینه انجام شد. ترکیب بدن و نمونه خونی آزمودنیها در ابتدا و انتهای 8 هفته تمرین به صورت ناشتا اخذ و مورد ارزیابی قرارگرفت.تفاوتهای درون‌گروهی با t همبسته و تفاوتهای بین گروهی با آنالیز واریانس یکراهه در نرم‌افزار SPSS نسخه 25 انجام شد.
نتایج: آزمون آماری t همبسته و آنووا یکراهه نشان داد که تمرین هوازی و مقاومتی، باعث کاهش شاخصهای ترکیب بدن(05/0>P)، افزایش سطح سرمی استئوکلسین(001/0=P و0001/0>P) و کاهش معنیدار شاخصهای بیوشیمیایی خون(05/0>P) می‌شود. ضریب همبستگی پیرسون نیز نشان داد که بین استئوکلسین و شاخصهای بیوشیمیایی خون و ترکیب بدنی همبستگی وجود ندارد(05/0>P).
نتیجه‌گیری: نتایج این بررسی نشان داد که ۸ هفته تمرین ورزشی باعث افزایش سطح استئوکلسین می شود که با کاهش در وزن و درصد چربی بدن و بویژه پروفایل لیپیدی همراه است. با این حال، علی رغم تفاوت در میانگین ها، بین تمرین هوازی و مقاومتی از نظر آماری تفاوت معنی داری وجود ندارد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
دریافت: 1397/8/22 | پذیرش: 1397/10/29 | انتشار: 1398/7/17
دریافت: 1397/8/22 | پذیرش: 1397/10/29 | انتشار: 1398/7/17
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
