مقدمه: یکی از چالشها در پیوند بافت تخمدان، غلبه بر آسیب حاصله در طی فرآیند ایسکمی و رپرفیوژن می باشد. یکی از مهمترین عوامل در ایجاد آسیب بعد از پیوند، تولید رادیکالهای آزاد اکسیژن است. لذا در این مطالعه اثر ال–کارنیتین بهعنوان یک آنتیاکسیدان بر پیوند هتروتوپیک بافت تخمدان موش، مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی تجربی، موشهای ماده پنج هفتهای نژاد NMRI با میانگین وزنی 32-27 گرم به چهار گروه تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه پیوندی بدون تزریق، گروه شم (اتوگرفت+سالین)، گروه ال-کارنیتین (اتوگرفت+ال-کارنیتین). تخمدان چپ در عضله گلوتیال به مدت سه هفته پیوند شد، سپس تخمدانهای پیوندی خارج شده و جهت مطالعات بافتشناسی در فرمالین ثابت گردیدند. همچنین سطح کاسپاز-3 به وسیله تست ایمونوهیستوشیمی مورد ارزیابی قرار گرفت، در نهایت، برای بررسی پراکسیداسیون لیپیدی اندازهگیری مالوندیآلدئید صورت گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی Tukey در نرم افزار SPSS v 16 در سطح معنیداری پنج درصد انجام شد.
نتایج: نتایج حاصل از مطالعه، کاهش معنیدار تعداد کل فولیکولها در گروه پیوندی بدون تزریق و گروه شم نسبت به گروه کنترل را نشان داد (P<0.05)، ولی این کاهش در گروه ال-کارنیتین نسبت به گروه کنترل تفاوت معنیداری را نشان نداد. سطح کاسپاز-3 در گروه ال-کارنیتین کاهش یافت اما این کاهش در بین گروهها معنیدار نبود (P<0.05). میزان مالوندیآلدئید در گروه ال-کارنیتین نسبت به گروههای پیوندی دیگر به طور معنیداری کاهش نشان داد (P<0.05).
نتیجهگیری: در مطالعه حاضر، ال- کارنیتین تا حدودی ذخایر تخمدان پیوندی را بهبود بخشید اما این اثر معنیدار نبود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
زیست شناسی دریافت: 1397/7/28 | پذیرش: 1397/10/8 | انتشار: 1398/1/27