دوره 27، شماره 8 - ( آبان 1398 )                   جلد 27 شماره 8 صفحات 1803-1795 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Jafari F, Miresmaeili S M, Kalantar S M. Association of Metformin Pharmacogenetic with a Single Amino Acid Alteration in Peroxisome Proliferator-Activated Receptor Gamma (PPARγ) Genein Patients with Polycystic Ovary Syndrome. JSSU 2019; 27 (8) :1795-1803
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4694-fa.html
جعفری فاطمه، میراسمعیلی سیدمحسن، کلانتر سیدمهدی. ارتباط اثر فارماکوژنتیک داروی متفورمین با تغییر یک آمینواسید در ژن گیرنده فعال‌کننده تکثیر پروکسی‌زوم گاما (PPAR γ) در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1398; 27 (8) :1795-1803

URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4694-fa.html


چکیده:   (3126 مشاهده)
مقدمه: سندرم تخمدان پلی‌کیستیک(PCOS)  بهعنوان یک اختلال متابولیکی، تولید‌مثلی و اختلال تخریب تخمدان شناخته شده است. جهشPro12Ala درژنگیرنده فعال‌کننده تکثیر پروکسی‌زوم گاما (PPAR γ) به‌عنوان یک فاکتور رونویسی در اختلالات قندی و ناباروری مرتبط است. در بیماران دیابتی و بیماران مبتلا به PCOS داروی متفورمین خط اول درمان است، لذا هدف این مطالعه بررسی ژنوتیپ افراد تحت درمان رابطه پلی‌مورفیسم Pro12Ala و فارماکوکینتیک متفورمین می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه مورد- شاهدی اپیدمیولوژی ژنتیکی فراوانی ژنوتیپی پلی‌مورفیسم  Pro12Alaدر 100 زن مبتلا به PCOS و 100 زن سالم مورد بررسی قرار گرفتند. سطح پلاسمایی هورمون محرک فولیکول (FSH) وهورمون لوتئینی کننده (LH)، قبل از مصرف داروی متفورمین و پس از مصرف متفورمین در بیماران مورد بررسی قرار گرفت. ژنوتیپ افراد برای پلی‌مورفیسم Pro12Ala با استفاده از تکنیک PCR-RFLP(Polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism) تعیین گردید. هم‌چنین بررسی های آماری با استفاده از نرم‌افزار SPSS Inc., Chicago, IL; Version 16 و انجام آزمون کای مربع و آزمون فیشر و کروسکال‌والیس و آزمون تی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: ژنوتیپ دو نفر از بیماران هموزیگوت (GG) بود. از نظر ژنوتیپی، اختلاف معنی‌داری در فراوانی ژنوتیپ‌ها در افراد سالم و بیمار مشاهده نگردید. در بیماران، سطح پلاسماییLH، FSH و تستوسترون قبل (33/12،35/4 و04/1) و بعد (04/11،8/3 و 93/0) از مصرف متفورمینتفاوتمعنی‌داری مشاهده گردید (037/0, P=01/0, P=03/0P=)، اما بین ژنوتیپ افراد و پاسخ درمانی به متفورمین ارتباطی وجود نداشت(59/0p-value = ).
نتیجه‌گیری: هر چند ارتباطی بین پلی‌مورفیسم  Pro12Alaو پاسخ درمانی به متفورمین در افراد بیمار مشاهده نگردید ولی پاسخ درمانی به متفورمین در بیماران جهت تنظیم و بهبود هورمون‌های تخمک‌گذاری در اغلب افراد رضایت‌بخش می‌باشد.
متن کامل [PDF 254 kb]   (757 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: ژنتیک
دریافت: 1397/6/20 | پذیرش: 1397/8/5 | انتشار: 1398/9/25

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به ماهنامه علمی پ‍ژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | SSU_Journals

Designed & Developed by : Yektaweb