دوره 27، شماره 4 - ( تیر 1398 )                   جلد 27 شماره 4 صفحات 1481-1467 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Araste N, Tavakoli Anbaran H. Study of the Compton scattering effect of soft tissue in PET imaging by Monte Carlo method. JSSU 2019; 27 (4) :1467-1481
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4492-fa.html
آراسته نرگس، توکلی عنبران حسین. مطالعه و بررسی اثر پراکندگی حاصل از بافت نرم بدن در تصویربرداری پت به روش مونت‌کارلو . مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1398; 27 (4) :1467-1481

URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4492-fa.html


چکیده:   (2672 مشاهده)
ممقدمه:در تصویربرداری پت احتمال دارد، یک یا هر دو گامای نابودی قبل از رسیدن به آشکارساز بر اثر اندرکنش کامپتون در بدن از مسیر خود منحرف شوند و خطای پراکندگی را ایجاد کنند.
روش بررسی:این مقاله که یک پژوهش شبیه‌سازی مونت‌کارلویی است، به بررسی اثر بافت نرم بدن بر این خطا می‌پردازد.به این منظور به‌وسیله کد شبیه‌سازیMCNPX، حلقه آشکارساز دستگاه پت/سی‌تی مدلBiographTM6به‌همراه یک هندسه ساده از بافت‌نرم شامل کره‌ای به مرکز حلقه پت با شعاع‌های مختلف (از 5/0 تا 30 سانتی‌متر) و با در نظر گرفتن دو نوع توزیع مکانی برای چشمه گامایkeV511نقطه‌ای و حجمی کروی با توزیع یکنواخت (حجمی)- شبیه‌سازی شد.
نتایج:بافت نرم اطراف چشمه نقطه‌ای و حجمی، طوری پرتوهای گاما را پراکنده می‌کند که افت انرژی آن‌ها کم و تقریباً تمامی آن‌ها در محدوده پنجره انرژی ثبت می‌شوند. بافت نرم اطراف چشمه نقطه‌ای در فاصله 8 تا 12 سانتی‌متری از چشمه و برای چشمه‌های حجمی کروی با توزیع یکنواخت، در فاصله 8 سانتی‌متری از مرکز چشمه، بیشترین اثر پراکنندگی را در تصویربرداری پت دارند. اثرات پراکنندگی بافت نرم در اطراف چشمه نقطه‌ای از چشمه حجمی بیشتر است.
نتیجه‌گیری:در تصویربرداری پت اثر پراکنندگی اندام‌های مجاور محل توزیع رادیودارو بیشتر از اندام های غیر‌مجاور است. برای بافت‌ نرم با ضخامت بالا(بیشتر از شعاع 20سانتی‌متر) اثر افت زوج گاماهای نابودی در کنار اثر پراکندگی دیده می‌شود.با توجه به نتایج این تحقیق برای میزان افزایش دوز تزریقی به بیماران چاق، فاکتور ضخامت بدن بیمار در ناحیه شکمی می‌تواند جایگزین دقیق‌تری برای وزن بیمار باشد.
متن کامل [PDF 456 kb]   (721 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: فیزیک پزشکی
دریافت: 1396/12/18 | پذیرش: 1397/8/5 | انتشار: 1398/5/28

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به ماهنامه علمی پ‍ژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | SSU_Journals

Designed & Developed by : Yektaweb