دوره 26، شماره 7 - ( مهر 1397 )
جلد 26 شماره 7 صفحات 623-615 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Iranmanesh M, Masoudi R, Gholami S. Association of the ability to taste Phenylthiocarbamide with sex and smoking
. JSSU 2018; 26 (7) :615-623
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4316-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4316-fa.html
ایرانمنش محمد، مسعودی راحله، غلامی شکیبا. ارتباط توانایی چشیدن فنیل تیو کاربامید با جنسیت و استعمال دخانیات . مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1397; 26 (7) :615-623
چکیده: (6550 مشاهده)
مقدمه: توانایی چشیدن مزه تلخ فنیل تیو کاربامید (PTC) از نظر ژنتیکی، اپیدمیولوژی، و تکاملی از دیرباز مورد توجه بوده است. گوناگونی در تشخیص طعم تلخ این ماده می‌تواند منعکس کننده تفاوت‌ها در ارجحیت غذایی جمعیت های مختلف باشد. به علاوه، این مساله می‌تواند با استعداد ابتلا به بیماریهای مربوط به رژیم غذایی در ارتباط باشد. فراوانی افراد چشا و ناچشا در بسیاری از جمعیت‌ها بررسی شده است. هدف این تحقیق، مطالعه فراوانی افراد چشا و ناچشا در یک جمعیت ایرانی و ارتباط آن با جنسیت و استعمال دخانیات می‌باشد.
روش بررسی: این پژوهش از نوع مقطعی تصادفی می باشد. یک جمعیت 175 نفری از دانشجویان و اساتید دانشگاه شیراز از نظر توانایی چشیدن طعم تلخ PTC پس از پرکردن پرسش نامه شفاهی و چشیدن PTC مورد بررسی قرار گرفتند. تحلیل آماری به وسیله نرم افزار SPSS ورژن 21 و با استفاده از روش های کای اسکوئر، رگرسیون لجستیک، فاصله اطمینان و نسبت شانس انجام شد.
نتایج: فراوانی آلل T برابر با 58/0 و آلل t برابر42/0 به دست آمد. از این جمعیت 29/82 % چشا و 71/17% ناچشا بودند. زنان چشاتر از مردان بودند (044/4OR= و 007/0p=). افرادی که دخانیات استعمال می کردند ناچشاتر بودند (278/0OR= و 002/0p=).
نتیجه‌گیری: در این تحقیق، برای اولین بار در ایران، نشان دادیم که فراوانی افراد چشا، همانند سایر جمعیت ها، در جمعیت مورد مطالعه بیشتر از افراد ناچشا می باشد. به علاوه، دراین مطالعه، فراوانی افراد چشا در زنان بیشتر از مردان و در افراد غیر سیگاری بیشتر از افراد سیگاری بود. تشخیص چشایی افراد ممکن است در تعیین ریسک‌پذیری آن ها برای استعمال سیگار موثر باشد . البته، افزایش سایز جمعیت و انجام آزمایشات ژنتیکی برای گرفتن یک نتیجه قاطع و جامع امری ضروری می‌باشد.
روش بررسی: این پژوهش از نوع مقطعی تصادفی می باشد. یک جمعیت 175 نفری از دانشجویان و اساتید دانشگاه شیراز از نظر توانایی چشیدن طعم تلخ PTC پس از پرکردن پرسش نامه شفاهی و چشیدن PTC مورد بررسی قرار گرفتند. تحلیل آماری به وسیله نرم افزار SPSS ورژن 21 و با استفاده از روش های کای اسکوئر، رگرسیون لجستیک، فاصله اطمینان و نسبت شانس انجام شد.
نتایج: فراوانی آلل T برابر با 58/0 و آلل t برابر42/0 به دست آمد. از این جمعیت 29/82 % چشا و 71/17% ناچشا بودند. زنان چشاتر از مردان بودند (044/4OR= و 007/0p=). افرادی که دخانیات استعمال می کردند ناچشاتر بودند (278/0OR= و 002/0p=).
نتیجه‌گیری: در این تحقیق، برای اولین بار در ایران، نشان دادیم که فراوانی افراد چشا، همانند سایر جمعیت ها، در جمعیت مورد مطالعه بیشتر از افراد ناچشا می باشد. به علاوه، دراین مطالعه، فراوانی افراد چشا در زنان بیشتر از مردان و در افراد غیر سیگاری بیشتر از افراد سیگاری بود. تشخیص چشایی افراد ممکن است در تعیین ریسک‌پذیری آن ها برای استعمال سیگار موثر باشد . البته، افزایش سایز جمعیت و انجام آزمایشات ژنتیکی برای گرفتن یک نتیجه قاطع و جامع امری ضروری می‌باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
